Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Suwałkach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 czerwca 2013r.

Sąd Okręgowy w Suwałkach III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:	SSO Danuta Poniatowska
Protokolant:	sekr. sądowy Marta Majewska-Wronowska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 czerwca 2013r. w Suwałkach

sprawy D. S.

przeciwko Prezesowi Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

o rentę rolniczą

w związku z odwołaniem D. S.

od decyzji Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

z dnia 7 lutego 2013 r. znak (...)

oddala odwołanie.

Sygn. akt III U 139/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 07.02.2013r. Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, powołując się na art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 20.12.1990r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (t.j. Dz. U. z 2008r. Nr 50, poz. 291 z późn. zm.) odmówił D. S. prawa do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym. Z ustaleń organu rentowego wynikało, iż wnioskodawca jest całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym jednak niezdolność ta powstała przed przystąpieniem do rolniczego ubezpieczenia społecznego w zakresie ubezpieczenia emerytalno – rentowego. Z tego też powodu odmówił mu prawa do renty rolniczej.

W odwołaniu D. S. domagał się zmiany decyzji i przyznania prawa do renty rolniczej. Powołał się na zły stan zdrowia, który wymaga stałego i kosztownego leczenia farmakologicznego. Ponadto schorzenia na które cierpi utrudniają normalne codzienne funkcjonowanie. Wskazał również na trudną sytuację finansową i rodzinną. Do odwołania dołączył zaświadczenia lekarskie, wyniki badań oraz karty informacyjne leczenia szpitalnego.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie. Podtrzymał podstawy skarżonej decyzji.

Sąd ustalił, co następuje:

D. S. (ur. (...)) w dniu 18.12.2012r. wystąpił z wnioskiem o rentę rolnicza z tytułu niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym.

Do ubezpieczenia społecznego rolników odwołujący został zgłoszony w dniu 17.12.2008r. i od tego czasu podlega tym ubezpieczeniom jako domownik.

Lekarz rzeczoznawca KRUS uznał wnioskodawcę za okresowo całkowicie niezdolnego do pracy w gospodarstwie rolnym od dnia 16.06.2005r. do stycznia 2014r. Data powstania niezdolności łączyła się z rozpoczęciem hospitalizacji odwołującego na Oddziale Chorób Wewnętrznych i Kardiologii SP Szpitala Wojewódzkiego w S. (karta informacyjna k. 14 akt KRUS). Nie stwierdzono niezdolności do samodzielnej egzystencji.

Sąd z urzędu dopuścił dowód z opinii biegłego z zakresu alergologii i pulmonologii, który na podstawie zgromadzonej w aktach dokumentacji medycznej, w tym tej złożonej przez odwołującego w trakcie badania, jak i samego badania wnioskodawcy sporządził opinię. Biegły rozpoznał te same schorzenia, które stwierdził lekarz rzeczoznawca Kasy - alergiczne i pulmonologiczne. Generalnie zgodził się z konkluzjami lekarza rzeczoznawcy, co do okresu trwania niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym, z tym wyjątkiem, iż jego zdaniem niezdolność ta powstała jeszcze przed 2005r. tzn. przed ukończeniem przez wnioskodawcę 18 roku życia. Obecnie ma ona charakter okresowy i trwać będzie do stycznia 2014r. W uzasadnieniu opinii biegły wskazał na liczne, ciężkie zaostrzenia objawów schorzeń, na które cierpi odwołujący, głównie alergicznego. Odwołujący bezwzględnie musi unikać narażenia na czynniki uczulające i drażniące skórę i drogi oddechowe. Przeciwwskazaniem jest praca w kurzu, pyle na wolnym powietrzu w okresie pylenia traw, zbóż czy bylicy oraz unikanie wysiłku powodującego pocenie się. Musi unikać infekcji i przeziębień. W końcowych konkluzjach wskazał również, iż z uwagi na brak okresów ubezpieczenia rolniczego odwołujący może ubiegać się o rentę socjalną.

Sąd zważył, co następuje :

Zgodnie z treścią art. 21 ust. 1, 5, 6 i 7 ustawy z dnia 20.12.1990r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (t.j. Dz. U. z 2008r. Nr 50, poz. 291 z późn. zm.) renta rolnicza z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który łącznie spełnia następujące warunki:

- podlegał ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu przez wymagany okres, o którym mowa w ust. 2;

- jest trwale lub okresowo całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym;

- całkowita niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym powstała w okresie podlegania ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu lub w okresach, o których mowa w art. 20 ust. 1 pkt 1 i 2, lub nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

Za całkowicie niezdolnego do pracy w gospodarstwie rolnym uważa się ubezpieczonego, który z powodu naruszenia sprawności organizmu utracił zdolność do osobistego wykonywania pracy w gospodarstwie rolnym.

Całkowitą niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym uznaje się za trwałą, jeżeli ubezpieczony nie rokuje odzyskania zdolności do osobistego wykonywania pracy w gospodarstwie rolnym.

Całkowitą niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym uznaje się za okresową, jeżeli ubezpieczony rokuje odzyskanie zdolności do osobistego wykonywania pracy w gospodarstwie rolnym.

Ustalenia odnośnie istnienia lub nieistnienia całkowitej niezdolności do pracy zostały poczynione w oparciu o opinie biegłego za zakresu alergologii i pulmonologii. Jego opinia była praktycznie tożsama z ustaleniami organu rentowego, dokładnie lekarza rzeczoznawcy Kasy. Różnica dotyczyła tylko momentu powstania całkowitej niezdolności do pracy. Zatem istnienie całkowitej niezdolności do pracy u odwołującego było bezsporne.

Badając uprawnienia odwołującego do renty rolniczej istotne było jednak, kiedy powstała całkowita niezdolność od pracy. Z ustaleń poczynionych w sprawie wynika bezsprzecznie, iż niezdolność ta powstała w okresie, gdy nie podlegał on rolniczym ubezpieczeniom społecznym. W tym zakresie KRUS wskazała na konkretną datę - 16.06.2005r., natomiast z ustaleń Sądu wnika iż niezdolność ta powstała jeszcze wcześniej. Istotne jest jednak, iż w każdym z tych okresów odwołujący nie podlegał ubezpieczeniom społecznym rolników. Do ubezpieczenia został bowiem zgłoszony dopiero od 17.12.2008r. Jak wynika z art. 21 §1 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników, prawo do renty rolniczej jest uzależnione od wykazania kilku przesłanek. Ich wystąpienie musi nastąpić jednocześnie. Samo istnienie całkowitej niezdolności do pracy nie jest wystarczające do przyznania prawa do renty rolniczej. Zatem, pomimo iż odwołujący jest całkowicie niezdolny do pracy, posiada wymagane okresy ubezpieczenia rolniczego to nie wykazał, iż niezdolność ta powstała w okresie, gdy podlegał tym ubezpieczeniom. Ustalając uprawnienia do renty rolniczej nie można pominąć żadnej z przesłanek wynikających z art. 21 ustawy.

Decyzja organu rentowego była zatem prawidłowa.

W oparciu o powyższe, na podstawie art. 477 ¹⁴ §1 kpc orzeczono, jak
w sentencji.

mt