Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Suwałkach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 grudnia 2013r.

Sąd Okręgowy w Suwałkach III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 grudnia 2013r. w Suwałkach

sprawy P. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o przywrócenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy

w związku z odwołaniem P. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 29 sierpnia 2013 r. znak (...)

zmienia zaskarżoną decyzję i przywraca P. K. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 1 lipca 2013r. do 30 czerwca 2015r.

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 29.08.2013r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O., powołując się na przepisy ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz. U. z 2013r. poz.1440) odmówił P. K. przywrócenia prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, z uwagi na brak stwierdzonej niezdolności do pracy.

W odwołaniu P. K. domagał się zmiany decyzji i przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. Powołał się na zły stan zdrowia oraz brak efektów stosowanego leczenia. Zgłosił zastrzeżenia, co do rzetelności badania przeprowadzonego przez komisję lekarską. Decyzję ocenił jako krzywdzącą i tendencyjną.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie. Podtrzymał podstawy skarżonej decyzji.

Sąd ustalił, co następuje:

P. K. (ur. (...)) od 01.05.1998r.do 30.06.2013r. był uprawniony do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy. W dniu 13.05.2013r. wystąpił z wnioskiem o ponowne ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

Lekarz orzecznik nie stwierdził u odwołującego niezdolności do pracy. Komisja lekarska, rozpoznająca sprzeciw wnioskodawcy, podobnie jak lekarz orzecznik, uznała go za zdolnego do pracy.

Sąd poczynił ustalenia, co do aktualnego stanu zdrowia wnioskodawcy, dopuszczając na tę okoliczność dowód z opinii biegłych lekarzy sądowych odpowiednich specjalności, mając na uwadze rodzaj rozpoznanych u niego schorzeń. Biegli lekarze sądowi zostali zobowiązani do wypowiedzenia się czy wnioskodawca jest nadal częściowo niezdolny do pracy, jeżeli tak, czy jest to niezdolność stała czy okresowa, a także , czy od ostatniego badania, które miało miejsce w dniu 28.06.2011r. stan jego zdrowia uległ zmianie. Przy sporządzaniu opinii biegli uwzględnili zgromadzoną w sprawie dokumentację medyczną oraz przeprowadzili badanie odwołującego.

Biegli z zakresu pulmonologii, ortopedii, chorób wewnętrznych i diabetologii rozpoznali u wnioskodawcy schorzenia pulmonologiczne, kardiologiczne, diabetologiczne oraz ortopedyczne. Zaopiniowali, iż ich przebieg i zaawansowanie czynią odwołującego nadal częściowo niezdolnym do pracy do 30.06.2015r. Ponadto od ostatniego badania jego stan zdrowia nie uległ poprawie. Pod względem pulmonologicznym biegli wskazali na wieloletni proces leczenia, prowadzony zgodnie z obowiązującymi standardami i zaleceniami, jednak bez oczekiwanych efektów. Odwołujący na przestrzeni lat był wielokrotnie hospitalizowany i jest pod stałą opieką poradni specjalistycznej. Zestawienie wyników badan pulmonologicznych z 2011r i 2013r. nie wskazuje na poprawę jego stanu zdrowia. W przypadku odwołującego występuje bowiem niekontrolowana odmiana schorzenia pulmonologicznego, które jest schorzenie głównym, powodującym niezdolność do pracy. Pozostałe schorzenia swoim przebiegiem nie czynią odwołującego niezdolnym do pracy.

Sąd zważył, co następuje:

Z uwagi na fakt, iż wnioskodawca do 30.06.2013r. legitymował się prawem do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy i wniósł o jej przywrócenie, żądanie podlegało rozpoznaniu na podstawie art. 61 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz. U. z 2013r. poz.1440). Zgodnie z jego treścią prawo do renty, które ustało w związku z ustąpieniem niezdolności do pracy, podlega przywróceniu o ile niezdolność do pracy zostanie stwierdzona w okresie 18 miesięcy od ustania tego prawa.

Jak stanowi art. 12 ust 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS niezdolność do pracy powoduje utratę zdolności do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje jej odzyskania po przekwalifikowaniu. Utrata zdolności do pracy skutkuje ustaleniem jej stopnia, zgodnie z treścią art. 12 ust.2 i 3 ustawy o emeryturach i rentach z FUS poprzez zakwalifikowanie jej do częściowej bądź całkowitej niezdolności. Ocena następuje w oparciu o przesłanki wyrażone w art. 13 ust.1 ustawy, a są nimi: stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwości przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia i rehabilitacji oraz możliwość wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej pracy oraz celowość przekwalifikowania zawodowego, biorąc pod uwagę rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne.

W zakresie niezdolności do pracy Sąd uwzględnił konkluzje opinii biegłych lekarzy sądowych opiniujących w sprawię, którzy uznali odwołującego za nadal częściowo niezdolnego do pracy. Sąd podzieli wnioski biegłych i w całości uwzględnił je przy rozstrzyganiu w sprawie. Opinia biegłych lekarzy sądowych została sporządzona fachowo, w oparciu o aktualną wiedzę, przedstawione w nich wnioski poparte są odpowiednimi argumentami. Biegli sądowi w należyty sposób wyjaśnili przedstawione przez Sąd zagadnienia, wskazali na czym oparli swe tezy i co stanowiło ich podstawę. Samo niezadowolenie organu rentowego z treści opinii biegłego, nie powoduje konieczności powoływania kolejnego biegłego czy kolejnych biegłych. Organ rentowy w zastrzeżeniach do opinii wskazał, iż odwołujący podjął prace w charakterze dozorcy i został do niej dopuszczony przez lekarza medycyny pracy. Należy zauważyć, że ustalenie częściowej niezdolności do pracy nie wyklucza podjęcia zatrudnienia. Praca dozorcy nie należy do ciężkich prac fizycznych i jest często wykonywana przez rencistów. Istotne w sprawie jest zdaniem Sądu to, iż stan zdrowia odwołującego nie uległ poprawie i dyskwalifikuje go do wykonywania pracy w wyuczonym (zbrojarz – betoniarz), bądź pokrewnym zawodzie. Biegli szczegółowo wyjaśnili dlaczego rozpoznane schorzenie pulmonologiczne czyni odwołującego częściowo niezdolnym do pracy i dlatego Sąd oddalił wniosek o uzupełnienie opinii, uznając ją za kompletną. Odmienne stanowisko oznaczałoby, iż należy przeprowadzić dowód z wszelkich możliwych biegłych, aby upewnić się, czy niektórzy z nich nie byliby zdania takiego samego jak strona. Nadto wskazać należy, że Sąd nie może zająć stanowiska odmiennego co do stanu zdrowia wnioskodawcy, na podstawie własnej oceny stanu faktycznego, niż wyrażone w opinii biegłych.

W związku z powyższym, na podstawie art. 477 ¹⁴ §2 kpc orzeczono, jak w sentencji.

mt