Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Suwałkach

POSTANOWIENIE

Dnia 28 sierpnia 2014 roku

Sąd Okręgowy w Suwałkach I Wydział Cywilny w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 28 sierpnia 2014 roku w Suwałkach

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa (...) 1 (...) Fundusz (...) z siedzibą w W.

przeciwko T. L.

o zapłatę

na skutek zażalenia powoda (...) 1 (...) Fundusz (...) z siedzibą w W. na postanowienie Sądu Rejonowego w Suwałkach I Wydziału Cywilnego

z dnia 16 czerwca 2014 roku sygn. akt I C 969/14

p o s t a n a w i a:

uchylić zaskarżone postanowienie i przekazać sprawę Sądowi Rejonowemu w Suwałkach do rozpoznania pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania zażaleniowego.

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Suwałkach I Wydział Cywilny zaskarżonym postanowieniem z dnia 16 czerwca 2014r. na podstawie art. 505 ³⁷ § 1 k.p.c. umorzył postępowanie w sprawie wskazując, że po przekazaniu sprawy z elektronicznego postępowania upominawczego - pomimo wezwania - w zakreślonym terminie, który upływał z dniem 04 czerwca 2014r., pełnomocnik powoda nie uzupełnił braków fiskalnych pozwu, tj. nie uiścił uzupełniającej opłaty od pozwu w kwocie 1.200,- zł.

Zażalenie od powyższego postanowienia w całości wywiódł powód. Wnosił o uchylenie zaskarżonego postanowienia i zasądzenie kosztów postępowania zażaleniowego. Zarzucał naruszenie art. 505 37 § 1 k.p.c poprzez umorzenie postępowania pomimo, że na skutek wezwania doręczonego mu w dniu 21 maja 2014r. powód nie tylko uzupełnił w pełnym wymiarze wskazywane braki formalne pozwu, lecz także uczynił to z zachowaniem wyznaczonego mu dwutygodniowego terminu, tj. w dniu 04 czerwca 2014r., na co przedstawił wyciąg z książki nadawczej powoda.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie powoda, jako uzasadnione, podlegało uwzględnieniu.

Niniejsza sprawa została przekazana Sądowi Rejonowemu w Suwałkach na podstawie art. 505 ³⁶ § 1 k.p.c z elektronicznego postępowania upominawczego wskutek wniesienia przez pozwanego sprzeciwu od nakazu zapłaty. Nie ulega wątpliwości, iż żądana zarządzeniem przewodniczącego z dnia 14 maja 2014r. uzupełniająca opłata od pozwu w kwocie 1.200,- zł nie została dotąd przez powoda uiszczona.

Zgodnie z art. 505 ³⁷ § 1 k.p.c, po przekazaniu sprawy w przypadkach wskazanych w art. 505 ³³ § 1, art. 505 ³⁴ § 1 oraz art. 505 ³⁶ § 1 k.p.c., przewodniczący wzywa powoda do wykazania umocowania i dołączenia pełnomocnictwa, a po przekazaniu sprawy na podstawie art. 505 ³³ § 1 oraz art. 505 ³⁴ § 1 dodatkowo do uiszczenia opłaty uzupełniającej od pozwu - w terminie dwutygodniowym od daty doręczenia wezwania pod rygorem umorzenia postępowania. W razie nieusunięcia powyższych braków pozwu sąd umarza postępowanie.

W myśl art. 10 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (jedn. tekst: Dz.U. z 2010 r. Nr 90, poz. 594 ze zm. - dalej: "u.k.s.c.")., opłacie podlega tylko takie pismo, które wymaga opłaty, a wymóg taki musi wynikać z ustawy (zgodnie z art. 3 u.k.s.c.). Ani w przepisach u.k.s.c., ani też w przepisie szczególnym, za jaki należy uznać art. 505 ³⁷ § 1 k.p.c., nie wprowadzono obowiązku uzupełnienia przez powoda ¾ opłaty sądowej od pozwu. Art. 505 ³⁷ § 1 k.p.c. przewiduje uzupełnienie tej opłaty jedynie w razie przekazania sprawy do sądu właściwości ogólnej z powodu braku podstaw do wydania nakazu zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym (art. 505 ³³ k.p.c.) oraz w razie uchylenia z urzędu nakazu zapłaty (art. 505 ³⁴ k.p.c.) Tym samym w razie wniesienia sprzeciwu od nakazu zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym opłata sądowa od pozwu nie podlega uzupełnieniu (uchwała SN z dnia 10 października 2013 r., III CZP 56/13; OSNC 2014/6/57, Biul.SN 2013/10/7).

Sąd Rejonowy nie miał zatem podstaw prawnych do umorzenia postępowania w związku z nieuiszczeniem przez powoda uzupełniającej opłaty od pozwu w kwocie 1.200,- zł, a przewodniczący bezzasadnie wzywał powoda do uiszczenia tej kwoty. Braki formalne pozwu zostały zaś usunięte w terminie, stąd art. 505 ³⁷ § 1 k.p.c. nie mógł być podstawą umorzenia postępowania.

Biorąc pod uwagę powyższe, na podstawie art. 386 § 4 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. oraz art. 108 § 2 k.p.c., orzeczono jak na wstępie.