Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Suwałkach

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 11/24

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Ełku z dnia 27.11.2023 r. sygn. akt II K 573/23

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.

A. B. (1)

W dniu 4 czerwca 2023 roku w E. przy ul. (...) na wiadukcie kolejowym, w celu wywarcia wpływu na świadka J. P. (1), używał wobec niego groźby bezprawnej w ten sposób, że groził mu pobiciem w przypadku zgłoszenia przestępstwa kradzieży słuchawek J.

Zeznania świadka J. P. (1)

k. 144v-145

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

Nie dotyczy

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1. 

Zeznania świadka J. P. (1)

Zeznania świadka wiarygodne, zgodne z zebranym w sprawie materiałem dowodowym.

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Nie dotyczy

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1.  Obraza przepisów postępowania mająca wpływ na treść wyroku, a mianowicie art. 7 k.p.k. i art. 410 k.p.k., polegająca na dowolnej, sprzecznej z zasadami prawidłowego rozumowania i nieopartej na wiedzy i doświadczeniu życiowym ocenie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, w szczególności wyjaśnień oskarżonego i zeznań świadka J. P. (1), co doprowadziło do poczynienia ustaleń w sprawie jedynie na podstawie oświadczeń pokrzywdzonego; art. 170 § 1 pkt 4 k.p.k., poprzez oddalenie wniosku o przesłuchanie J. P. (1), którego zeznania, sprzeczne z wyjaśnieniami oskarżonego, stanowią jedyny dowód, na podstawie którego Sąd Rejonowy poczynił faktyczne ustalenia w sprawie, nie dając tym samym możliwości weryfikacji ich prawdziwości, a jednocześnie czasowa nieobecność świadka w kraju nie uniemożliwia jego przesłuchania w czasie późniejszym lub np. w trybie zdalnym;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

2.  Błąd w ustaleniach faktycznych, mogący mieć wpływ na treść wydanego wyroku, poprzez całkowite odmówienie wiarygodności wyjaśnieniom oskarżonego oraz oparcie ustaleń jedynie na zeznaniach samego pokrzywdzonego, co z kolei doprowadziło do przyjęcia, że oskarżonemu można przypisać sprawstwo czynu z art. 245 kk.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzuty obrońcy oskarżonego okazały się niezasadne.

Analiza całokształtu zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego dokonana w ramach kontroli odwoławczej utwierdziła Sąd Okręgowy w przekonaniu o słuszności ustaleń oraz oceny materiału dowodowego poczynionych przez Sąd Rejonowy. Sąd I instancji, wbrew twierdzeniom autora apelacji, nie dopuścił się obrazy przepisu art. 7 kpk w postaci dowolnej oceny dowodów, w szczególności wyjaśnień oskarżonego i zeznań świadka J. P. (1), na podstawie których Sąd ustalił winę oskarżonego. To, że przyjęte przez Sąd założenia dowodów nie odpowiadają preferencjom autora apelacji, nie może prowadzić do wniosku, że Sąd dopuścił się naruszenia wyżej wskazanych przepisów postępowania, a wręcz przeciwnie, że skorzystał w pełni przysługującego mu prawa wyrażonego w przepisach. Podnoszenie zarzutu opartego jedynie na odmiennej ocenie dowodów dokonanej przez skarżącego, bez wskazania błędów natury faktycznej, logicznej, usterek w rozumowaniu, oparcia się na nieujawnionym materiale dowodowym, albo oparcie się tylko na części materiału dowodowego, nie może prowadzić do podważenia wyroku sądu I instancji w postulowanym zakresie. Przy ocenie dowodów Sąd I instancji nie pominął wynikających z nich faktów (okoliczności) istotnych w sprawie, co do sprawstwa i winy (nie wystąpił błąd „braku”), nie ustalił faktów, które nie wynikają z żadnego dowodu oraz nie ustalił faktów przeinaczonych (nie wystąpił błąd „dowolności”). Zebrane w sprawie dowody zostały ocenione w sposób zgodny z zasadą swobodnej oceny dowodów.

W kwestii oceny wyjaśnień oskarżonego wskazać należy, iż kierując się przepisem art. 7 k.p.k., sąd może określonym zeznaniom świadka lub wyjaśnieniom oskarżonego częściowo dać lub nie dać wiary, pod tym jednak warunkiem, że stanowisko swoje w sposób przekonujący uzasadni w konfrontacji z całokształtem zebranego materiału dowodowego, co też wprawdzie bardzo lakonicznie, ale uczynił Sąd I instancji w odniesieniu zarówno do wyjaśnień oskarżonego, jak i świadków. „W przypadku przepisów ze sfery gromadzenia i oceny dowodów, czyli art. 7, 170, 366 i 410 Kodeksu postępowania karnego (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 1375), wpływ na treść wyroku może być w istocie wykazany tylko poprzez skuteczne zakwestionowanie dokonanych w sprawie ustaleń faktycznych w całości, lub też odnośnie określonych ich elementów. Jest oczywiste, że konkretne uchybienie sądu meriti na etapie gromadzenia czy też oceny dowodów, jeżeli rzeczywiście w danej sprawie wystąpiły i dotyczą istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy okoliczności, to przekładają się one na treść i prawidłowość poczynionych przez sąd I instancji ustaleń faktycznych. Jeżeli natomiast dokonane w sprawie ustalenia faktyczne są prawidłowe i mają oparcie w całokształcie zebranych dowodów i ujawnionych okoliczności, to oznacza, że sąd meriti procedował w sprawie prawidłowo i nie dopuścił się obrazy przepisów postępowania lub też, że jeżeli nawet doszło do naruszenia któregoś z nich, to nie miało to wpływu na treść wyroku.” (wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie - II Wydział Karny z dnia 22 czerwca 2022 r., II AKa 221/21). Ustalony przez Sąd I instancji stan faktyczny nie budził wątpliwości.

Odnosząc się natomiast do zarzutu nieuwzględnienia wniosku o ponowne przesłuchanie pokrzywdzonego J. P. (1), to zauważyć należy, że Sąd I instancji poczynił starania w zakresie wezwania świadka, które nie przynosiły rezultatu, a ostatecznie, jak wynika z notatki urzędowej na k. 91, świadek skontaktował się z Sądem i oświadczył, że nie przebywa w Polsce i nie przewiduje przyjazdu do kraju w najbliższym czasie. Decyzja o oddaleniu tego wniosku dowodowego była więc w tamtym czasie słuszna, zwłaszcza mając na uwadze, że świadek złożył zeznania w toku postępowania przygotowawczego i opisał zdarzenie z dnia 04.06.2023 r. Z uwagi na upływ kilku miesięcy od złożenia oświadczenia przez J. P., Sąd Okręgowy w postępowaniu odwoławczym ponownie podjął próbę wezwania go w charakterze świadka – tym razem skutecznie, co doprowadziło do przesłuchania go na rozprawie odwoławczej.

Przechodząc następnie do zarzutu obrońcy oskarżonego w zakresie błędu w ustaleniach faktycznych, mogącego mieć wpływ na treść wydanego wyroku, poprzez całkowite odmówienie wiarygodności wyjaśnieniom oskarżonego oraz oparcie ustaleń jedynie na zeznaniach samego pokrzywdzonego, co z kolei doprowadziło do przyjęcia, że oskarżonemu można przypisać sprawstwo czynu z art. 245 kk, Sąd Okręgowy wskazuje, że zarzut błędu w ustaleniach faktycznych może być słuszny tylko wówczas, gdy zasadność ocen i wniosków, wyprowadzonych przez sąd orzekający z okoliczności ujawnionych w toku przewodu sądowego, nie odpowiada prawidłowości logicznego rozumowania, gdy zostaną wykazane konkretne uchybienia w zakresie zasad logicznego rozumowania w ocenie zebranego materiału dowodowego, co nie ma miejsca w tej sytuacji. Ustalony przez Sąd I instancji stan faktyczny w tym zakresie nie budził wątpliwości.

Sąd Okręgowy również nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego w zakresie jego twierdzeń, że nie dokonał zarzucanego mu czynu. A. B. (2) sam wyjaśnił, że zna S. T. (1) (który według relacji pokrzywdzonego był osobą, która dokonała kradzieży przedmiotowych słuchawek) od 5 lat, S. T. (1) zamieszkiwał w piwnicy oskarżonego, a w czasie kiedy doszło do kradzieży, był w tym samym miejscu co S. T. - obaj na rowerach. Oskarżony wyjaśnił, że od jakiegoś czasu nie utrzymują kontaktu, ostatni raz widział go 2 tygodnie wcześniej kiedy to S. T. odnosił mu powerbanka. Wskazał ponadto, że wyżej wymieniony również jeździ często na rowerze, zdarzało się że jeździli razem. Mało tego, tego samego dnia jeździli razem i rozdzielili się tuż przed kradzieżą, a bezpośrednio po kradzieży słuchawek, znowu jeździli razem. Sąd Okręgowy wziął również pod uwagę wyjaśnienia oskarżonego: „Byłem już karany za podobne przestępstwa i nie zamierzam wracać do więzienia.” „Nawet gdyby je ukradł to by mi się nie pochwalił bo wtedy moja partnerka by się wkurzyła i od razu musiałby opuścić piwnicę. Na mnie też byłaby zła bo ona chce żebym unikał kłopotów”. Słowa te świadczą o tym, że w interesie oskarżonego leżało, by kradzież słuchawek nie wyszła na jaw. Jak wynika z karty karnej, A. B. (2) był wcześniej karany, między innymi za kradzież szczególnie zuchwałą (kradzież, której sprawca swoim zachowaniem wykazuje postawę lekceważącą lub wyzywającą wobec posiadacza rzeczy ruchomej lub innych osób lub używa przemocy innego rodzaju niż przemoc wobec osoby w celu zawładnięcia tą rzeczą; kradzież rzeczy ruchomej znajdującej się bezpośrednio na osobie lub w noszonym przez nią ubraniu albo przenoszonej lub przemieszczanej przez tę osobę w warunkach bezpośredniego kontaktu lub znajdującej się w przedmiotach przenoszonych lub przemieszczanych w takich warunkach). Podkreślenia wymaga również fakt, że oskarżony w swoich wyjaśnieniach przyznał, że zatrzymał się wtedy na moście i zaczepił pokrzywdzonego, nie zgadza się jednak powód, dla którego to zrobił. W tej sytuacji jednak, pokrzywdzony, któremu zależało jedynie na odzyskaniu skradzionych słuchawek, nie miał żadnego interesu w tym, aby bezpodstawnie oskarżać nieznanego mu osobiście A. B., z którym nie pozostawał w żadnym konflikcie. Jego zeznania złożone w toku postępowania odwoławczego, na rozprawie w dniu 28.03.2024 r. dowiodły, że nadal obawia się oskarżonego, a wtedy, bezpośrednio po przedmiotowym zdarzeniu obawiał się tego, że oskarżony znajdzie go w końcu „na mieście” i go pobije. Sąd Okręgowy nie dał więc wiary wyjaśnieniom oskarżonego w zakresie jego przypadkowego znalezienia się w tym samym miejscu i czasie i zainteresowania pokrzywdzonym.

Wniosek

1.  Zmiana wyroku i uniewinnienie oskarżonego;

ewentualnie

2.  uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Bezzasadność zarzutów skutkowała bezzasadnością wniosków obrońcy oskarżonego.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Nie dotyczy

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

Nie dotyczy

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Wyrok Sądu Rejonowego w Ełku z dnia 27.11.2023 r. sygn. akt II K 573/23

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Żaden z podniesionych zarzutów nie mógł prowadzić do zmiany orzeczenia w kierunku postulowanym przez obrońcę oskarżonego. Ustalenia faktyczne prowadzące do przypisania A. B. (2) czynu zarzucanego mu aktem oskarżenia opierały się o analizę i ocenę całokształtu dowodów zgromadzonych w sprawie. Sąd I instancji w sposób prawidłowy przeprowadził postępowanie dowodowe. Dokonał rzetelnej, dokładnej oraz zgodnej z wiedzą i zasadami doświadczenia życiowego oceny zgromadzonego materiału dowodowego. Ocenę swoją w należyty sposób uzasadnił i pozostawała ona zgodna z wymogami art. 7 k.p.k.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Nie dotyczy

Zwięźle o powodach zmiany

Nie dotyczy

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

Nie dotyczy

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Nie dotyczy

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Nie dotyczy

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

Nie dotyczy

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Nie dotyczy

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

Nie dotyczy

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Nie dotyczy

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II.

Na mocy § 17 ust. 2 pkt 4 w zw. z § 4 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 03.10.2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej adwokatowi z urzędu (tj. Dz. U. z 2019r., poz. 18) zasądził od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. M. D. kwotę 516,60 zł brutto tytułem wynagrodzenia za obronę oskarżonego A. B. (2) z urzędu w postępowaniu odwoławczym.

III.

Sąd na zasadzie art. 627 kpk w zw. z art. 634 kpk i art. 2 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 8 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych (Dz.U. 1983r., Nr 49, poz. 223 ze zm.) obciążył oskarżonego opłatą oraz pozostałymi kosztami sądowymi za postępowanie odwoławcze.

7.  PODPIS

Sędzia Jacek Przygucki

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego A. B. (2)

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Całość rozstrzygnięcia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana