Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Suwałkach

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II.Ka 224/22

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.1.Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Olecku z dnia 31.03.2022r. w sprawie o sygn. akt II.K 173/21

0.1.Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.1.Granice zaskarżenia

0.0.1.Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.0.1.Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

1.Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.1.Ustalenie faktów

0.0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

B. Ł.

Sąd Okręgowy nie przeprowadzał postępowania dowodowego, dopuścił jedynie dowód z aktualnej informacji o karalności oskarżonego.

aktualna informacja z KRK

532

0.0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

Nie dotyczy.

0.1.Ocena dowodów

0.0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Nie dotyczy.

0.0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Nie dotyczy.

1.STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Obrazy przepisów postępowania mającej wpływ na treść orzeczenia, tj.

art. 4 kpk, art. 5 § 2 kpk, art. 7 kpk w zw. z art. 410 kpk polegającej na dowolnej ocenie materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie, uwzględnieniu okoliczności wyłącznie obciążających oskarżonego i uznaniu wbrew zasadzie in dubio pro reo, że B. Ł. był sprawcą omawianego zdarzenia, podczas gdy prawidłowa analiza ujawnionych dowodów prowadzi nieodparcie do wniosku, że zachowanie oskarżonego nie pozostaje w związku przyczynowym z zaistniałym wypadkiem drogowym, gdyż do zdarzenia tego doprowadziło wyłącznie nieprawidłowe zachowanie kierowcy F. (...) - W. S., który poruszając się drogą podporządkowaną wjechał na skrzyżowanie pomimo widniejącego tam oznakowania nakazującego do bezwzględnego zatrzymania się wprost pod kierowany przez B. Ł. samochód K. pozbawiając go tym samym możliwości uniknięcia wypadku, czy przeciwdziałania mu.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Sąd Okręgowy podzielił zarzut apelacyjny wystosowany przez obrońcę oskarżonego, co skutkowało uchyleniem zaskarżonego wyroku do ponownego rozpoznania. Sąd orzekający rażąco naruszył przepisy postępowania, w szczególności zasadę obiektywizmu, swobodnej oceny dowodów oraz wyrokowania na podstawie całokształtu okoliczności ujawnionych w toku rozprawy głównej (art. 4 kpk, art. 7 kpk, art. 410 kpk). Analiza akt dowodzi, że Sąd I instancji stan faktyczny sprawy ustalił nie wyjaśniając należycie wszystkich jej okoliczności.

Podczas rozprawy przed Sądem Rejonowym w Olecku w dniu 05.11.2021r. świadek D. B. funkcjonariusz Komendy Powiatowej Policji w G., który na miejscu wypadku drogowego w dniu 13.09.2020r. sporządzał pomiary skrzyżowania, na którym doszło do zdarzenia zeznał, że dokonując pomiarów nie wyzerował kółka - " (...) powinno się wyzerować kółko, nie wiem, czemu tego nie zrobiłem. I dlatego wzięła się ta odległość 27,50 metra i od każdej odległości należało odjąć te 27,50 metra" - k. 371. Po odebraniu powyższych zeznań od świadka Sąd nie postanowił o dopuszczeniu opinii uzupełniającej biegłych sporządzających na potrzeby niniejszego postępowania opinie z zakresu badań wypadków drogowych J. G. oraz z zakresu rzeczoznawstwa samochodowego Z. K.. Nie przesłuchał także wyżej wymienionych biegłych podczas rozprawy, mimo, iż pełnomocnik oskarżycieli posiłkowych adw. A. I. wnosiła w dniu 05.11.2021r. o wezwanie w charakterze biegłych Z. K. i J. G. celem wyjaśnienia istotnych kwestii dotyczących opinii wydanych przez biegłych, co jednakże nie spotkało się z aprobatą prokuratora, Sąd natomiast nie ustosunkował się do wniosku. Błąd w pomiarze skrzyżowania, zdaniem Sądu Okręgowego, może mieć ogromne znaczenie, chociażby dla określenia prędkości z jaką poruszał się oskarżony i pokrzywdzony, a powyższe w konsekwencji dla jego zawinienia i odpowiedzialności karnej. Błędy w pomiarze skrzyżowania o 27,50 metra to ważna i istotna informacja dla biegłych opiniujących w sprawie również z uwagi na wyliczenie drogi hamowania pojazdu oskarżonego. Biegli natomiast nie mieli szansy odniesienia się do błędnego pomiaru, który został dokonany przecież na samym początku postępowania przygotowawczego.

Biegły J. G. we wnioskach końcowych opinii z zakresu badań wypadków drogowych wskazał, że przyczyną wypadku było zachowanie W. S. kierującego samochodem F. (...) polegające na nie ustąpieniu pierwszeństwa B. Ł. kierującemu samochodem K. O.. Biegły także stwierdził, że do wypadku nie doszłoby, gdyby B. Ł. zbliżając się do skrzyżowania jechał z prędkością dozwoloną 50 km/h - wówczas pojazdy wyminęły się bezkolizyjnie - k. 133 akt sprawy. Natomiast biegły Z. K. w opinii technicznej stwierdził, że bezpośrednią przyczyną wypadku drogowego była "nieprawidłowa taktyka jazdy kierującego samochodem osobowym F.", jednocześnie wskazał, iż technika jazdy kierującego samochodem osobowym K. O. również była nieprawidłowa dlatego "przyczynił się on do zaistniałego wypadku drogowego" - k. 173-174 akt sprawy. Sąd po ujawnieniu nowych okoliczności co do złych pomiarów skrzyżowania nie przeprowadził uzupełniającego postępowania dowodowego w postaci opinii biegłych, nie odebrał także zeznań od biegłych podczas rozprawy uznając dwie opinie jako wiarygodne i pełne i wskazał za nimi, iż do wypadku drogowego doszło na skutek nie zastosowania się W. S. kierującego pojazdem F. (...) do znaku „STOP” i nie zatrzymania się przed wjazdem na skrzyżowanie i nie ustąpienia pierwszeństwa jadącemu drogą główną B. Ł., który jechał z prędkością przekraczającą prędkość administracyjnie dopuszczalną, nie stosując się do ograniczenia prędkości 50 km/h.

Sąd Okręgowy w Suwałkach w całości podziela stanowisko Sądu Najwyższego wyrażone m.in. w wyroku z dnia 16 czerwca 2000r. w sprawie o sygn. akt III KKN 123/98 - w każdej sprawie dotyczącej przestępstwa określonego w art. 177 kk sąd powinien zawsze rozważyć, czy istnieje związek przyczynowy pomiędzy stwierdzonym naruszeniem przepisów, a zaistniałą kolizją. Związek ten nie może być rozumiany tylko jako czasowe lub miejscowe następstwo wydarzeń, ale jako powiązanie wypadku drogowego z poprzedzającym go naruszeniem przez oskarżonego przepisów o ruchu drogowym. Oczywiście to powiązanie musi znajdować pełne oparcie w całokształcie materiału dowodowego, nie może być hipotetyczne ani dorozumiane. Określony zaś w ustawie skutek winien być normalnym, typowym następstwem zachowania się oskarżonego.

Biorąc pod uwagę, że zostały dokonane błędne pomiary skrzyżowania, w ocenie Sądu, obecnie przedwczesne jest określenie związku przyczynowego pomiędzy naruszeniem przepisów przez oskarżonego a zaistniałą kolizją.

Uwzględniając powyższe zarówno przeprowadzone postępowanie dowodowe, jak też jego ocena dokonana przez Sąd I instancji podważają zasadę obiektywizmu oraz zasadę swobodnej oceny dowodów wyrażone w art. 4 kpk i art. 7 kpk, a także ustalenia stanu faktycznego na podstawie całokształtu materiału dowodowego.

Wniosek

Zmiana zaskarżonego orzeczenia i uniewinnienie oskarżonego od popełnienia zarzucanego mu czynu.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Istotne błędy postępowania prowadzonego przez Sąd I instancji skutkujące obrazą przepisów spowodowały, że niemożliwe stało się wydanie przez Sąd Okręgowy wyroku reformatoryjnego, a jedynym słusznym orzeczeniem stał się wyrok kasatoryjny. Sąd Rejonowy w Olecku musi bowiem powtórzyć całe postępowanie dowodowe.

1.OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Nie stwierdzono okoliczności podlegających uwzględnieniu z urzędu, niezależnie od podniesionych zarzutów – art. 439 kpk i art. 440 kpk

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

Jak wyżej.

1.ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.1.Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Nie dotyczy.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Nie dotyczy.

0.1.Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Nie dotyczy.

Zwięźle o powodach zmiany

Nie dotyczy.

0.1.Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.1.Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

Nie dotyczy.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Nie dotyczy.

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☒ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Sąd I instancji naruszył przepisy prawa procesowego, co skutkowało nierzetelnością prowadzonego postępowania sądowego, uzasadniającą potrzebę powtórzenia (przeprowadzenia na nowo) wszystkich czynności procesowych składających się na przewód sądowy w sądzie pierwszej instancji. W szczególności Sąd nie ustosunkował się w żaden sposób do zeznań świadka funkcjonariusza Policji D. B. wskazującego na dokonanie na miejscu zdarzenia błędnych pomiarów skrzyżowania. Sąd nie dopuścił dowodu z uzupełniającej opinii biegłych z zakresu badań wypadków drogowych ora rzeczoznawstwa samochodowego, nie przesłuchał również opiniujących biegłych w sprawie, w tym na okoliczności podawane przez świadka D. B.. Powyższe naruszenia przepisów postępowania skutkowały błędnie ustalonym stanem faktycznym, a co za tym idzie mogą mieć wpływ na odpowiedzialność karną oskarżonego w zakresie zarzucanego mu czynu z art. 177 § 2 kk. Powyższe może mieć istotne znaczenie dla sprawy, w szczególności, że w wyniku wypadku drogowego śmierć na miejscu poniosły cztery osoby, co również ma znaczenie dla stopnia zawinienia, stopnia społecznej szkodliwości czynu, a tym samym odpowiedzialności karnej oskarżonego.

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

Nie dotyczy.

5.3.1.4.1.

Nie dotyczy.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Nie dotyczy.

0.0.1.Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

Przy ponownym rozpoznaniu sprawy Sąd I instancji odnosząc się do apelacji obrońcy i sformułowanych w niej zarzutów, powtórzy całe postępowanie dowodowe, przeanalizuje wszystkie istotne dla rozstrzygnięcia dowody, zwłaszcza dopuści dowód z opinii uzupełniającej biegłych sporządzających w sprawie opinie pod kątem ujawnienia się nowych okoliczności, tj. istotnych błędów w pomiarach skrzyżowania, po wykonaniu powyższego należy rozważyć możliwość powołania ewentualnie kolejnego biegłego z zakresu wypadków drogowych celem ustalenia bezpośredniej przyczyny wypadku z dnia 13.09.2020r., bądź ewentualnego przyczynienia się do wypadku. Zasadne, zdaniem Sądu byłoby również przesłuchanie bezpośrednich świadków zdarzenia, tj. tych, którzy jechali zaraz za pojazdem F. (...) kierowanym przez W. S. w szczególności co do tego, czy zignorował on znak poziomy i pionowy „STOP” i nie zatrzymał się celem ustąpienia pierwszeństwa przejazdu jadącemu główną drogą oskarżonemu, czy też zachował się zgodnie z przepisami Prawo o ruchu drogowym. Istotnym i kluczowym dla niniejszego postępowania będzie także przesłuchanie funkcjonariuszy Policji, którzy przybyli do wypadku, w szczególności przesłuchanie ich na okoliczność sporządzanych pomiarów skrzyżowania. W zasadzie od tej czynności dowodowej należy rozpocząć proces. Powyższe ma istotne znaczenie, gdyż błąd dokonany na początku prowadzonego postępowania rzutował na sporządzone w sprawie opinie i ich wnioski, a w konsekwencji ustalenie najprawdopodobniej błędnego stanu faktycznego sprawy i złej oceny Sądu. Poczynione na nowo ustalenia Sąd podda wnikliwej ocenie prawnej na gruncie przepisu art. 177 § 2 kk, jeżeli dojdzie do przekonania, że oskarżony przekroczył dozwoloną prędkość to o jakie wartości i czy ewentualne naruszenie było zawinione w myśl reguły przewidzianej w art. 9 § 2 kk, a skutek przestępstwa może być obiektywnie przypisany oskarżonemu.

Sąd I instancji ponownie rozpoznając sprawę musi mieć także na uwadze przepisy ruchu drogowego, które ewentualnie naruszyli oskarżony i pokrzywdzony i poprzez pryzmat powyższego ocenić odpowiedzialność karną oskarżonego. Zgodnie z postanowieniem Sądu Najwyższego z dnia 12 sierpnia 2009r. w sprawie o sygn. akt V KK 34/09 - Warunkiem sprostania obowiązkowi szczególnej ostrożności, nałożonemu na uczestnika ruchu drogowego w sytuacjach wskazanych w ustawie, jest nieustająca obserwacja sytuacji na drodze, umożliwiająca percepcję wszystkich zmian i odpowiednie dostosowanie się do nich (...).

Tak przeprowadzone na nowo postepowanie i dokonane ustalenia Sąd podda wnikliwej ocenie prawnej, z uwzględnieniem wszystkich obowiązujących w tym względzie zasad procesowych.

0.1.Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Nie dotyczy.

1.Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Nie dotyczy.

1.PODPIS

Sędzia Marcin Walczuk Sędzia Ryszard Filipow Sędzia Grażyna Zielińska

0.1.Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

ustalenia w zakresie sprawstwa i winy oskarżonego

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana