Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Suwałkach

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II.Ka.414/21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Augustowie VI Zamiejscowy Wydział Karny z /s w Sejnach z dnia 06 października 2021r. w sprawie sygn. akt VI. K. 96/21.

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

x obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

x na korzyść

☐ na niekorzyść

x w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

x

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

x

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

x

uchylenie

x

zmiana

1Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

Sąd Okręgowy:

-

nie przeprowadzał postępowania dowodowego,

-

nie dokonał odmiennej oceny dowodów przeprowadzonych przez Sąd I instancji

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

Jak w sekcji 2.1.1.

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Jak w sekcji 2.1.1.

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Jak w sekcji 2.1.1.

1STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

I .Obrazy przepisów postępowania, która mogła mieć wpływ na treść orzeczenia tj.:

1. art. 7 kpk w zw. z art. 4 kpk poprzez brak rozważenia wszystkich okoliczności przemawiających zarówno na korzyść jak i niekorzyść oskarżonego oraz dokonanie błędnej oceny dowodów (która nS" została przedstawiona w uzasadnieniu wyroku w sposób wyczerpujący i logiczny, z uwzględnieniem zasad prawidłowego rozumowania oraz wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego) w postaci zeznań J. S. i notatki urzędowej z dnia 12 marca 2021 r. poprzez uznanie ich za wiarygodne, podczas gdy z analizy akt sprawy wynika, że treść wskazanych wyżej dowodów stoi w opozycji do wyjaśnień Oskarżonego, które to z kolei Sąd uznał za niewiarygodne bez przeprowadzenia dalszego postępowania dowodowego celem usunięcia powstałych wątpliwości;

2.art. 167 kpk w zw. z art. 366 kpk poprzez nieprzeprowadzenie postępowania dowodowego w zakresie m.in.: (i) przesłuchania osób wymienionych przez Oskarżonego w czasie rozprawy w dniu 6 października 2021 r. (ii) przeprowadzenia eksperymentu procesowego mającego na celu odtworzenie domniemanej drogi, którą przebył Oskarżony, ( (...)) zapoznania się z aktami sprawy o sygn. VI K 244/18, (iv) przesłuchania organów prowadzących postępowanie przygotowawcze w sprawie VI K 244/18 i osób które zatrzymały w owym czasie oskarżonego - co doprowadziło do niewyjaśnienia wszystkich, istotnych okoliczności sprawy - przede wszystkim ustalenia kto prowadził auto we wskazanym w akcie oskarżenia okresie;

II. Błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, który mógł mieć wpływ na treść tego orzeczenia polegający na:

1. przekroczeniu przez Sąd I instancji reguł swobodnej oceny dowodów w zakresie zeznań funkcjonariusza, notatki oraz wyjaśnień Oskarżonego i dokonanie oceny ich wiarygodności z pominięciem zasad logicznego rozumowania, wbrew zasadzie in dubio pro reo, bez przeprowadzenia dalszego postępowania dowodowego;

2. oparciu wyroku na niepełnym materiale dowodowym, podczas gdy z okoliczności sprawy wynika, że istnieje wiele aspektów wymagających pogłębionej analizy, a stan faktyczny wskazuje na to, że oskarżony nie dopuścił się popełnienia zarzucanym mu czynów zabronionych.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

x niezasadny

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

x niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Podniesione przez obrońcę zarzuty obrazy przepisów postępowania oraz błędu w ustaleniach faktycznych dotyczą w istocie tożsamej problematyki: zanegowania prawidłowości ustaleń co do sprawstwa, a tym samym winy oskarżonego M. K. w zakresie zarzucanego mu czynu. Jednakże zdaniem Sądu Okręgowego, oba te zarzuty są chybione.

Sąd I instancji przeprowadził bowiem szczegółową i wszechstronną analizę dowodów zgromadzonych w sprawie w konfrontacji z negującymi sprawstwo wyjaśnieniami oskarżonego i na tej podstawie dokonał w pełni poprawnej, wyczerpującej oraz swobodnej ich oceny, uwzględniającej zasady prawidłowego rozumowania, wiedzy i doświadczenia życiowego. Zatem o obrazie art. 7 k.p.k., polegającej na przekroczeniu granic oceny dowolnej, nie może być w tym przypadku mowy. W oparciu o trafną ocenę całokształtu materiału dowodowego, Sąd Rejonowy poczynił prawidłowe ustalenia faktyczne , wskazujące w sposób nie budzący jakichkolwiek wątpliwości, iż oskarżony wyczerpał znamiona zarzucanego mu przestępstwa. Wbrew twierdzeniom skarżącego, za uznaniem sprawstwa i winy oskarżonego przemawiają przede wszystkim zeznania bezpośredniego świadka w osobie funkcjonariusza Policji J. S., który widział oskarżonego osobiście prowadzącego w mieście S. pojazd z charakterystyczną białą przyczepką (co również zostało utrwalone na nagraniach z monitoringu), do tego w krótkim czasie po odnalezieniu oskarżonego na podwórku (gdzie zastał ciepłą pokrywę silnika świadczącą o korzystaniu z pojazdu), przeprowadził rozmowę z nim na temat przyczyn złamania przez niego zakazu prowadzenia pojazdów, podczas której oskarżony temu faktowi nie tylko nie zaprzeczył, ale próbował nadać zdarzeniu banalny, nieszkodliwy charakter (usprawiedliwiając swoje zachowanie potrzebą przewiezienia konia), sugerując zarazem udzielenie ewentualnego pouczenia , bez nadawania sprawie dalszego biegu i deklarując zaprzeczenie prowadzeniu pojazdu w toku ewentualnego postępowania karnego. Jednocześnie wówczas, bezpośrednio po zdarzeniu, oskarżony nie wskazywał na żadne podniesione następnie okoliczności, jakoby w tym dniu inna osoba prowadziła jego pojazd z przyczepką. Przeciwnie, oskarżony wskazał, iż osoba z którą się przemieszał to uczeń. Reasumując, w ocenie Sądu Okręgowego, Sąd meriti w niniejszej sprawie przeprowadził wszystkie istotne dla rozstrzygnięcia dowody i w pełni zasadnie uznał konkurencyjną wersję zdarzenia wskazaną przez oskarżonego na rozprawie, za niewiarygodną. W tym kontekście brak było też jakichkolwiek podstaw do uwzględnienia wniosku dowodowego, który miał na celu tę niewiarygodną wersję zdarzenia wspierać.

W świetle powyższego za niezasadny należy uznać zatem zarzut naruszenia przepisu art. 5§2 kpk. Nie można bowiem zasadnie stawiać zarzutu obrazy art. 5 § 2 kpk na tej podstawie, że strony zgłaszają wątpliwości co do ustaleń faktycznych. Dla oceny czy został naruszony zakaz in dubio pro reo nie są miarodajne wątpliwości strony procesowej, ale jedynie to, czy sąd orzekający wątpliwości takie powziął i rozstrzygnął je na niekorzyść oskarżonego albo to czy w świetle realiów konkretnej sprawy wątpliwości takie powinien był powziąć. W wypadku, gdy ustalenia faktyczne zależne są od dania wiary tej lub innej grupie dowodów nie można mówić o naruszeniu reguły in dubio pro reo, albowiem jedną z podstawowych prerogatyw sądu orzekającego jest swobodna ocena dowodów (art. 7 KPK). Ta za, jak wskazano wyżej, została zachowana bez zastrzeżeń.

Reasumując, w oparciu o kompletną i wnikliwą ocenę zgromadzonego materiału dowodowego, Sąd I instancji poczynił pozbawione luk i błędów ustalenia faktyczne w obszarze dotyczącym sprawstwa i winy oskarżonego.

Wniosek

1.  zmianę wyroku i uniewinnienie oskarżonego

2.  uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd Rejonowy w Augustowie, VI Zamiejscowy Wydział Karny z siedzibą w Sejnach.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

x niezasadny

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

x niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Nieskuteczność zarzutów apelacji kwestionujących sprawstwo jak i winę.

1 OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Nie stwierdzono okoliczności podlegających uwzględnieniu z urzędu, niezależnie od podniesionych zarzutów – art. 439 kpk i art. 440 kpk.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

Jak wyżej.

1 ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.1 5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.11.

Przedmiot utrzymania w mocy

0.1Zaskarżony wyrok utrzymano w mocy w zakresie:

0.2-ustalenia sprawstwa i winy,

- rodzaju wymierzonej kary (pozbawienia wolności o charakterze bezwzględnym),

0.3-rodzaju i wymiaru środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres dwóch lat,

0.4-orzeczenia o kosztach.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Jednoznaczne ustalenia Sądu Rejonowego w zakresie sprawstwa i winy. Nadto oparte o przepisy prawa i istotne okoliczności sprawy, należycie umotywowane orzeczenie w zakresie orzeczonego środka karnego i kosztów postępowania.

0.1 5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.11.

Przedmiot i zakres zmiany

0.0.1Zaskarżony wyrok zmieniono w zakresie orzeczonej kary pozbawienia wolności poprzez jej skrócenie do 6 miesięcy pozbawienia wolności.

0.0.2.

Zwięźle o powodach zmiany

Należyte uwzględnienie dyrektywy wymiaru kary wskazanych w art. 53 § 1 i 2 kk takich jak: granice ustawowego zagrożenia czynu, stopień jego społecznej szkodliwości, cele zapobiegawcze oraz wychowawcze, które mają zostać osiągnięte w stosunku do sprawcy, jak również potrzeba w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, wymogi prewencji ogólnej i szczególnej nadto właściwości i warunki osobiste sprawcy, okoliczności go obciążające i łagodzące uzasadniały obniżenie wymiaru orzeczonej kary pozbawienia wolności z 8 do 6 miesięcy.

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

Nie dotyczy.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Nie dotyczy.

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Nie dotyczy.

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

Nie dotyczy.

4.1.

Nie dotyczy.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Nie dotyczy.

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

Nie dotyczy.

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Nie dotyczy.

1Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III.

Na podstawie art. 624 kpk w zw. z art. 634 kpk Sąd zwolnił oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze z uwagi na jego sytuację majątkową oraz orzeczoną karę pozbawienia wolności o charakterne bezwzględnym .

1PODPIS

0.11.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego.

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Ustalenie sprawstwa i winy.

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

x na korzyść

☐ na niekorzyść

x w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

x

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

x

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

x

uchylenie

x

zmiana