Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Suwałkach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 września 2015r.

Sąd Okręgowy w Suwałkach III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 września 2015r. w Suwałkach

sprawy A. M.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o rentę z tytułu niezdolności do pracy

w związku z odwołaniem A. M.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 30 grudnia 2014 r. znak (...)

zmienia zaskarżoną decyzję i przyznaje A. M. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy na okres od dnia 1 listopada 2014r. do dnia 30 listopada 2017r.

Sygn. akt III U 134/15

UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. decyzją z dnia 30.12.2014r. odmówił A. M. wznowienia wypłaty renty z tytułu niezdolności do pracy.

W uzasadnieniu wskazał, iż zgodnie z art. 61 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz. U. z 2015r. poz.748) prawo do renty, które ustało z powodu ustąpienia niezdolności do pracy, podlega przywróceniu, jeżeli w ciągu 18 miesięcy od ustania prawa do renty ubezpieczony ponownie stał się niezdolny do pracy.

Zgodnie zaś z orzeczeniem Komisji Lekarskiej z dnia 19.12.2014r. A. M. nie została uznana za niezdolną do pracy.

W odwołaniu od tej decyzji A. M. domagała się przywrócenia prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy na dalszy okres. Podniosła, iż stan jej zdrowia nie uległ poprawie. Schorzenia o podłożu onkologicznym, na które cierpi, powoduje konieczność stałego leczenia i poddawania się kontroli w poradniach specjalistycznych. Leczenie onkologiczne, któremu została też poddana, spowodowało poważne skutki uboczne, które dodatkowo wpływają na jej zdolność do pracy. W jej opinii organ rentowy dość pobieżnie odniósł się do jej stanu zdrowia. Podniosła, iż lekarz orzecznik stwierdził u niej częściową niezdolność do pracy do 30.11.2017r., tym bardziej więc orzeczenie komisji lekarskiej jest dla niej niezrozumiałe i krzywdzące.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie. Podtrzymał podstawy skarżonej decyzji.

Sąd Okręgowy w Suwałkach ustalił i zważył, co następuje:

Odwołanie należało uznać za uzasadnione.

Odwołująca się jest bowiem nadal częściowo niezdolna do pracy. Tak mianowicie wynika z opinii biegłych sądowych lekarzy dr n. med. Z. H. – z zakresu chorób wewnętrznych i gastrologii oraz dr n. med. A. K. – z zakresu onkologii, którzy na podstawie art. 278 kpc sporządzili opinię na potrzeby postępowania sądowego. Po przebadaniu odwołującej się i przeanalizowaniu dokumentacji medycznej zgromadzonej w sprawie rozpoznali u niej stan po usunięciu piersi lewej z powodu raka z usunięciem węzłów chłonnych strony lewej 2009r., stan po leczeniu uzupełniającym chemioterapii i radioterapii, stan po usunięciu profilaktycznym przydatków 2010r., stan po operacji oszczędzającej raka odbytnicy 2011r., stan po brachyterapii okołooperacyjnej. Zaopiniowali, iż stwierdzenie schorzenia i stopień ich zaawansowania oraz przebieg procesu leczenia powodują częściową niezdolność do pracy do dnia 30.11.2017r. Nie stwierdzili istotnej zmiany stanu zdrowia odwołującej się od dnia 04.10.2014r., kiedy to uznano ją za nadal częściowo niezdolną do pracy. W trakcie badania biegli wprawdzie nie stwierdzili u odwołującej się czynnego procesu nowotworowego, jednak sposób leczenia operacyjnego raka piersi i zastosowanie uzupełniającej radioterapii powodują u niej ograniczenia sprawności kończyny górnej lewej. W tych okolicznościach, zdaniem opiniujących, przeciwwskazana jest dla niej ciężka praca fizyczna. Biegli podkreślili również, iż przebyte leczenie z powodu raka odbytnicy z następową brachyterapią, znacznie pogorszyły komfort życia odwołującej. Dlatego biorąc pod uwagę zatrudnienie jej, jako sprzedawcy, schorzenia te niewątpliwie mają wpływ na wykonywanie pracy. Dlatego też należy uznać ją za nadal częściowo niezdolną do pracy w wyuczonym zawodzie sprzedawcy.

Sąd tymczasem podzielił opinię biegłych sądowych, gdyż została sporządzona przez lekarzy o specjalności w leczeniu chorób, na które cierpi odwołująca się i jest jednoznaczna w swojej wymowie. Jak zaś wypowiedział się Sąd Najwyższy choćby w wyroku z dnia 14.03.2007r. III UK 130/06 (LEX 368973), w sprawie o świadczenie rentowe to ustalenia biegłych lekarzy sądowych dostarczają sądowi wiedzy specjalistycznej, koniecznej do dokonania oceny stanu zdrowia osoby ubiegającej się o świadczenia rentowe, w tym rodzaju występujących schorzeń, stopnia ich zaawansowania i nasilenia związanych z nimi dolegliwości.

Podobnie wypowiedział się również Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 12.01.2010r. I UK 204/09 (Lex 577813) i z 24.02.2010r. II UK 191/09 (Lex 590238). Sąd bowiem musi zawsze kierować się ustaleniami biegłych lekarzy sądowych, którzy posiadają w tym względzie specjalistyczną wiedzę.

Biegli wydając opinię w sprawie uwzględnili aktualny natomiast stan zdrowia odwołującej się i przekonywująco wywiedli, iż stopień naruszenia sprawności jej organizmu uzasadnia dalsze orzeczenie okresowej częściowej niezdolności do pracy na okres do 30.11.2017r.

W obliczu jednoznacznej opinii biegłych Sąd nie widział potrzeby uzupełniania postępowania dowodowego i przeprowadzania kolejnego dowodu z opinii biegłych, gdyż wszystkie istotne w sprawie okoliczności zostały w należyty sposób wyjaśnione. Jak słusznie stwierdził Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 12.02.2003r., sygn. V CKN 1622/00, LEX 141384, Sąd rozpatrujący sprawę nie jest obowiązany dopuszczać kolejnych dowodów z opinii biegłych tylko dlatego, że złożona opinia jest dla strony niekorzystna. Potrzeba powołania innego biegłego powinna wynikać z okoliczności sprawy, a nie z samego niezadowolenia strony z dotychczas złożonej opinii. W podobnym tonie Sąd Najwyższy wypowiedział się też w wyrokach z dnia 16.09.2009r., sygn. I UK 102/09, LEX 537027 i z dnia 15.02.1974r., sygn. II CR 817/73, LEX 7404.

W rozpatrywanej sprawie w ocenie Sądu opinia sporządzona przez biegłych nie zawiera braków i została sporządzona rzetelnie, ze znajomością rozpatrywanych kwestii przez lekarzy specjalistów w leczeniu chorób, na które cierpi odwołująca się. Organ rentowy nie zgłosił zastrzeżeń do opinii biegłych, mimo zakreślonego terminu. Zgłoszony dopiero na rozprawie w dniu 30.09.2015r. wniosek nie o dopuszczenie dowodu np. z opinii uzupełniającej, ale o udzielenie dodatkowego terminu na ustosunkowanie się do opinii, był spóźniony. Nadmienić wystarczy, iż opinię organ rentowy otrzymał w dniu 31.07.2015r.

Mając więc powyższe na uwadze Sąd Okręgowy na mocy art. 477 ¹⁴ §2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał A. M. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy na okres od dnia 01.11.2014r. do 30.11.2017r.

PW/mt