Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Suwałkach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 maja 2025r.

Sąd Okręgowy w Suwałkach III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 maja 2025r. w S.

sprawy R. O.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

o rentę z tytułu niezdolności do pracy

w związku z odwołaniem R. O.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

z dnia 21 lutego 2024 r. znak (...)

zmienia zaskarżoną decyzję i przywraca R. O. prawo do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy na okres od 1 stycznia 2024r. na stałe.

UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. decyzją z dnia 21.02.2024r. przyznał R. O. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy na stałe od dnia 1.01.2024r.

Decyzją tą wskazał, że renta z tytułu częściowej niezdolności do pracy wynosi 75% renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy i wynosi 5751,92 zł oraz jak ją rozliczył.

W odwołaniu od tej decyzji R. O. wniósł o jej zmianę i przyznanie prawa do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy. Wniósł o dopuszczenie dowodu z opinii lekarza specjalisty z zakresu neurochirurgii na okoliczność określenia jego zdolności do podjęcia pracy po przebytych 2 operacjach stabilizacji kręgosłupa na odcinku L/S (7 kręgów). Wskazał, że już od 1.10.2019r., dwiema wcześniejszymi decyzjami organu rentowego, był uznany za osobę całkowicie niezdolną do pracy i nie rozumie, dlaczego teraz został uznany tylko za częściowo niezdolnego do pracy, skoro jego stan zdrowia nie poprawił się. Opisał przebieg swego leczenia i związane z tym dolegliwości bólowe oraz powołał się na pisemne orzeczenie lekarza orzecznika ZUS, doktor neurochirurg B. M., która po przeprowadzeniu bezpośredniego badania i dokonaniu analizy przedstawionej dokumentacji medycznej stwierdziła, że naruszenie sprawności jego organizmu ma charakter przewlekły, wymaga specjalistycznego leczenia, rokowanie jest poważne. Naruszona sprawność organizmu uniemożliwia wykonywanie jakiejkolwiek pracy, co skutkuje ustaleniem całkowitej niezdolności do pracy na dwa lata. Od tego orzeczenia już po pięciu miesiącach, tj. 1.07.2020r., była konieczna druga operacja, tj. ponowna stabilizacja międzytrzonowa na poziomie L5/S1 kręgosłupa, z umocowaniem wyrwanego wcześniej pręta w kielichu śruby S1 oraz dodatkowym wszczepieniu implantu na poziomie L5/S1. Stan jego zdrowia uległ więc pogorszeniu i do tej pory nie uległ poprawie, z którego to powodu zmaga się z bólem i ma problemy z poruszaniem się i zwykłymi czynnościami życia codziennego, czego nie rozumieli lekarze orzecznicy organu rentowego, wśród których nie było lekarza neurochirurga. Stąd przy jego badaniu narażali go na ból i cierpienie.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie.

Wskazał, że R. O. był uprawniony do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy do dnia 31.12.2023r Od tej daty komisja lekarska ZUS, orzeczeniem z dnia 15.02.2024r., uznała go jednak za częściowo niezdolnego do pracy na trwałe.

Zgodnie natomiast z treścią art. 107 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz. U. z 2023r. poz. 1251), prawo do świadczeń uzależnionych od niezdolności do pracy oraz wysokość tych świadczeń ulega zmianie, jeżeli w wyniku badania lekarskiego, przeprowadzonego na wniosek lub z urzędu, ustalono zmianę stopnia niezdolności do pracy, brak tej niezdolności lub jej ponowne powstanie. Komisja lekarska ZUS nie stwierdziła u odwołującego się całkowitej niezdolności do pracy.

Sąd Okręgowy w Suwałkach ustalił i zważył, co następuje:

Odwołanie należało uznać za uzasadnione.

Odwołujący się jest bowiem nadal całkowicie niezdolny do pracy. Tak mianowicie wynika z opinii biegłego lekarzy z zakresu neurochirurgii prof. dr. hab. n.med. A. H., który na podstawie art. 278 kpc sporządził opinię na potrzeby postępowania sądowego w oparciu o badanie odwołującego się i analizę dokumentacji medycznej zgromadzonej w sprawie. Rozpoznał on u odwołującego się zespół bólowy odcinka lędźwiowo-krzyżowego kręgosłupa, stan po dwukrotnym leczeniu operacyjnym odcinka lędźwiowo-krzyżowego kręgosłupa – stabilizacji (...)-S1, laminektomii L2-S1, szerokim odbarczeniu kanału kręgowego, wstawieniu implantów międzytrzonowych L2/L3 i L4/L5 w dniu 15.02.2019r. oraz stabilizacji międzytrzonowej (...) na poziomie L5/S1 kręgosłupa od strony lewej z umocowaniem pręta w kielichu śruby L5 po prawej w dniu 1.07.2020r., stan po wykonaniu blokady przeciwbólowej lewego stanu krzyżowo-biodrowego dootworowej L5/S1 po stronie lewej oraz stawu międzykręgowego L5/S1 po stronie lewej w dniu 6.09.2020r., zmiany zwyrodnieniowe odcinka szyjnego kręgosłupa, stan po endoprotezoplastyce całkowitej bezcementowej przynasadowej stawu biodrowego lewego w dniu 31.07.2018r., cukrzycę typu 2, nadciśnienie tętnicze, otyłość i stan po laparoskopowym usunięciu nerki prawej z powodu wodonercza po tej stronie w dniu 30.06.2016r. Następnie wskazał, że na podstawie stanu zdrowia odwołującego się i zgłaszanych dolegliwości, w tym przewlekłego zespołu bólowego odcinka lędźwiowo-krzyżowego kręgosłupa, ograniczonej ruchomości, zaniku mięśni kończyny dolnej lewej, obecnych zmian zwyrodnieniowych odcinka szyjnego kręgosłupa oraz cukrzycy typu 2, nie jest on zdolny do wykonywania jakiejkolwiek pracy zarobkowej, w tym zwłaszcza pracy fizycznej. Stan zdrowia wskazuje na trwałe ograniczenie funkcjonalności i brak rokowań do odzyskania zdolności po przekwalifikowaniu. Obecnie ma 64 lata i trudno jest wyobrazić sobie sytuację, aby w ciągu roku, jaki pozostał do wieku emerytalnego, mógł się przekwalifikować na inny zawód zgodny z jego umiejętnościami. Przez 6 lat uznawano odwołującego się za całkowicie niezdolnego do pracy.

Niezdolność do pracy jest spowodowana poważnymi chorobami narządu ruchu, w tym zaawansowanymi zmianami zwyrodnieniowymi kręgosłupa oraz przebyciem wielokrotnych operacji neurochirurgicznych i ortopedycznych. Dodatkowo cukrzyca typu 2 oraz nadciśnienie tętnicze mogą stanowić czynniki pogarszające stan zdrowia i ograniczające możliwości zawodowe. Podkreślił, że stan zdrowia odwołującego się wskazuje na trwałą (stałą) całkowitą niezdolność do pracy. Problemy zdrowotne mają charakter przewlekły i nie rokują poprawy.

Na skutek zastrzeżeń organu rentowego, że z analizy dokumentacji zawartej w aktach wynika,że odwołujący się osiągnął wysoki stopień kwalifikacji ( posiada wyższe wykształcenie techniczne – inżynier budownictwa lądowego i pracował jako inżynier budowlany, ostatnio prezes firmy budowlanej ) i stąd trzeba odwołującego się uznać za całkowicie niezdolnego do pracy, biegły ten stanowczo podtrzymał swoją opinię. Biegły wskazał, że odwołujący się obecnie ma kłopoty z poruszaniem się. Przebył wielokrotne operacje kręgosłupa i w poprzednich opiniach lekarzy orzeczników ZUS był uznawany za osobę całkowicie niezdolną do pracy w latach 2019-2023 i po tym okresie jego stan zdrowia nie uległ poprawie. W zaleceniach też w karcie informacyjnej pacjenta ze szpitala zapisano: „oszczędzający tryb życia, odpoczynek, zakaz podnoszenia i przenoszenia ciężkich przedmiotów, niewskazane długotrwałe przebywanie w pozycji siedzącej”.

W sprawie opinię sporządzili też inni biegli sądowi. Pierwszą sporządzili biegli z zakresu neurologii dr n.med. R. Z., z zakresu chorób wewnętrznych i diabetologii dr n. med. E. P. i z zakresu rehabilitacji medycznej D. P.. Rozpoznali u odwołującego się tak jak biegły prof. dr hab. n.med. A. H., wskazując, że schorzenia i stopień ich zaawansowania powodują u odwołującego się nadal trwałą częściową niezdolność do pracy od 1.01.2024r. Drugą opinię sporządzenia jeszcze biegła z zakresu medycyny pracy D. S., również uznając, że stwierdzone u odwołującego się schorzenia powodują trwałą częściową niezdolność do pracy zarobkowej od 1.01.2024r.

Sąd jednak za podstawę orzekania przyjął opinię biegłego z zakresu neurochirurgii prof. dr. hab. n.med. A. H., gdyż biegły ten odniósł się do kwestii tego, czy stan zdrowia odwołującego się poprawił się, czy nie, czego nie uczynili biegli R. Z., E. P. i D. P. oraz D. S., mimo że sąd im to wskazał uczynić. Poza tym biegli R. Z., E. P. i D. P. wskazali w swej opinii, że w przypadku wątpliwości wskazana jes ocena przez biegłego sądowego z zakresu neurochirurgii, a ten biegły uznał odwołującego się za całkowicie niezdolnego do pracy. Biegła D. S. powołała się zaś na opinię biegłych R. Z., E. P. i D. P..

Poza tym sam organ rentowy zresztą, w ślad za Przewodniczącym Komisji Lekarskich ZUS nie wskazał, aby stan zdrowia odwołującego się poprawił się. Stąd jego zarzuty, a tym samym organu rentowego, trudno uznać za miarodajne. Jeżeli przecież stan zdrowia nie uległ poprawie, renta z tytułu całkowitej niezdolności do pracy nadal przysługuje, tym bardziej, że w sprawie o świadczenia rentowe to ustalenia biegłych lekarzy sądowych dostarczają sądowi koniecznych danych o stanie zdrowia osoby ubiegającej się o świadczenie rentowe, a nie stanowisko Przewodniczącego Komisji Lekarskich ZUS.

Mając zatem powyższe na uwadze, Sąd Okręgowy w Suwałkach na mocy art. 477 ¹⁴ § 2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i przywrócił R. O. prawa do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy na okres od 1.01.2024r. na stałe.

PW/mmw