Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Suwałkach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 grudnia 2025r.

Sąd Okręgowy w Suwałkach III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 4 grudnia 2025r. w S.

sprawy B. B. (1)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

o dodatkowe świadczenie pieniężne

w związku z odwołaniem B. B. (1)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

z dnia (...) r. znak (...)

zmienia zaskarżoną decyzję i przyznaje B. B. (1) prawo do kolejnego dodatkowego rocznego świadczenia pieniężnego.

UZASADNIENIE

Decyzją z(...)roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B., powołując się na zapisy ustawy dnia 26 maja 2023 roku o kolejnym dodatkowym rocznym świadczeniu pieniężnym dla emerytów i rencistów (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 183 z późn. zm.) odmówił B. B. (2) prawa do kolejnego dodatkowego rocznego świadczenia, ponieważ w dniu (...) roku wysokość renty rodzinnej wynosiła (...) zł, a różnica między kwotą najniższej emerytury a kwotą, o jaką świadczenie emerytalno-rentowe przekracza kwotę 2.900 zł wyniosło (...) zł.

W odwołaniu od tej decyzji B. B. (1) domagała się jej zmiany
i przyznania prawa do dodatkowe świadczenia rocznego tzw. „czternastej emerytury”. Renta rodzinna, którą wynosi (...)zł, jest dzielona pomiędzy 2 osoby uprawnione. Faktyczna wysokość świadczenia przypadająca na nią wynosi (...)zł.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie i podtrzymał podstawy skarżonej decyzji.

Sąd ustalił, co następuje:

B. B. (1) jest uprawniona do renty rodzinnej. Która na dzień 1 marca 2025 roku wyniosła(...) zł brutto. Renta rodzinna podlega podziałowi na 2 części – po (...) zł na każdą osobę uprawnioną.

(dowód: decyzja z 01.03.2025r. k. 8-9 a.s.).

Sąd zważył, co następuje:

Na wstępie rozważań wskazać należy, iż w przedmiotowej sprawie zdaniem Sądu w wystąpiły przesłanki określone w art. 148 ¹ §1 k.p.c., uzasadniające wydanie wyroku na posiedzeniu niejawnym, ponieważ po złożeniu przez strony pism procesowych i dokumentów Sąd uznał, że przeprowadzenie rozprawy nie jest konieczne. W szczególności stan faktyczny w sprawie był niesporny, a w kwestii stosowania prawa strony zajęły stanowiska na piśmie.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 9 stycznia 2020 r. o dodatkowym rocznym świadczeniu pieniężnym dla emerytów i rencistów (t.j. Dz. U. z 2025r. poz.183 z późn. zm.), ustawodawca statuuje zasadę niepodzielności prawa do jednego świadczenia w odniesieniu do jednej renty rodzinnej. W sytuacji, gdy do świadczenia uprawnionych jest wielość podmiotów (współuprawnionych), przysługuje im wyłącznie jedno dodatkowe roczne świadczenie pieniężne, które ex lege podlega proporcjonalnemu podziałowi na wszystkie osoby uprawnione do wypłaty renty rodzinnej w dacie ustalania prawa do tego świadczenia.

Wysokość przedmiotowego świadczenia, stosownie do dyspozycji
art. 5 przywołanej ustawy, powiązana jest z kwotą najniższej emerytury, o której mowa w art. 85 ust. 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Miarodajną dla ustalenia wysokości świadczenia jest kwota najniższej emerytury obowiązująca od dnia 1 marca roku, w którym następuje wypłata dodatkowego rocznego świadczenia pieniężnego.

Tryb wypłaty świadczenia reguluje art. 6 ust. 1 ustawy, nakładając na organ rentowy obowiązek działania z urzędu. Wypłata następuje wraz ze świadczeniem podstawowym, wskazanym w art. 2 ust. 1 ustawy, co eliminuje konieczność składania odrębnego wniosku procesowego przez osobę uprawnioną.

W świetle powyższego należy wskazać, iż w przypadku odwołującej, z uwagi na istnienie współuprawnienia do renty rodzinnej, wysokość należnego jej dodatkowego rocznego świadczenia pieniężnego jest pochodną (iloczynem) ogólnej kwoty świadczenia oraz przysługującego jej udziału w rencie rodzinnej. Organ rentowy błędnie ustalił, czemu dał wyraz także w odpowiedzi na odwołanie (k. 5v) , że wysokość renty rodzinnej do której uprawniona jest odwołująca wynosi (...) zł , podczas gdy w rzeczywistości wynosi ona (...) zł. W konsekwencji organ rentowy bezpodstawnie stwierdził przekroczenie progu dochodowego , co doprowadziło do odmowy świadczenia. Podkreślenia wymaga, że próg dochodowy dotyczy osoby uprawnionej w przypadku świadczeń wspólnych (jak renta rodzinna) należy ustalać dochód jednostkowy, nie łączny. Zaznaczyć należy, iż pełna kwota przysługuje, jeśli świadczenie podstawowe (emerytura, renta) nie przekracza 2 900 zł brutto. Jeśli świadczenie przekracza ten próg – stosuje się zasadę „złotówka za złotówkę”: każda złotówka ponad próg obniża kwotę „czternastki” o 1 zł. Jeżeli po obniżeniu kwota „czternastki” spadnie poniżej ustawowego minimum (50 zł brutto), świadczenie nie jest przyznawane. Przy obliczaniu prawa do 14. emerytury należy brać kwotę przypadającą na daną osobę z renty rodzinnej, czyli w przypadku odwołującej kwotę (...)zł brutto . Ponieważ kwota (...) zł jest większa od kwoty 2 900 zł, odwołująca nie posiada prawa do pełnej kwoty (...)zł , a przysługuje jej kwota pomniejszona.

Tym samym jednostkowa kwota wypłaty jest ściśle zdeterminowana wysokością części renty rodzinnej przypadającej na odwołującej, zgodnie z zasadą proporcjonalności wyrażoną w przepisach szczególnych.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 477 ¹⁴ §2 k.p.c. orzeczono, jak w sentencji.

mt

sędzia Cezary Olszewski