Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Suwałkach

POSTANOWIENIE

Dnia 4 października 2024r.

Sąd Okręgowy w Suwałkach III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: sędzia Cezary Olszewski

po rozpoznaniu w dniu 04/10/2024r. w Suwałkach na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku A. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

o rentę z tytułu niezdolności do pracy

na skutek odwołania A. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

z dnia 22 sierpnia 2024 r. znak (...)

p o s t a n o w i ł:

na podstawie art. 477 ⁹ § 3 ¹ k.p.c. odrzucić odwołanie.

UZASADNIENIE

A. K. 24 maja 2024 r. wystąpiła z wnioskiem o przyznanie renty z tytułu niezdolności do pracy. Lekarz rzeczoznawca orzeczeniem z 29.07.2024 r. nie uznał wnioskodawczyni za całkowicie niezdolną do pracy.

Po upływie 14-dniowego terminu do wniesienia sprzeciwu, decyzją z 22.08.2024 r. organ rentowy odmówił wnioskodawczyni prawa do świadczenia rentowego. Argumentował, iż wnioskodawczyni nie jest całkowicie niezdolna do pracy.

W odwołaniu od tej decyzji A. K. domagała się jej zmiany wskazując, iż nie zgadza się z nią, jest osobą chorą, niezdolną do pracy wskazując, że orzecznik (...) Zespołu d/s Orzekania o Niepełnosprawności zaliczył ją do osób kwalifikujących się do pracy w warunkach chronionych. Wskazała także na występujące schorzenia tj zaburzenia snu, depresję, które powodują częściową niezdolność do pracy. Podnosiła także że ze względu na torbiele w głowie nie jest nawet w stanie zbierać ziemniaków u rolnika.

Prezes Zakładu Ubezpieczenia Społecznego w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego odrzucenie.

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 477 ⁹ § 3 ¹ k.p.c., Sąd odrzuci odwołanie w sprawie
o świadczenie z ubezpieczeń społecznych, do którego prawo jest uzależnione
od stwierdzenia niezdolności do pracy lub niezdolności do samodzielnej egzystencji albo stwierdzenia stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, jeżeli podstawę do wydania decyzji stanowi orzeczenie lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, a osoba zainteresowana nie wniosła sprzeciwu od tego orzeczenia do komisji lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i odwołanie jest oparte wyłącznie na zarzutach dotyczących tego orzeczenia.

Powyższe uregulowanie dotyczy wszystkich sytuacji, w których ubezpieczony zarzuca niewłaściwe ustalenie przesłanek warunkujących prawo do świadczenia na podstawie orzeczenia lekarza orzecznika ZUS.

A. K. w postępowaniu o przyznanie prawa do świadczenia rentowego pominęła złożenie odwołania od orzeczenia orzecznika do komisji lekarskiej, która zgodnie z treścią art. 14 ust 2a i 2b ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1251 ze zm.) rozpoznaje sprzeciw od orzeczenia lekarza orzecznika. Niedopełnienie tego trybu skutkuje odrzuceniem odwołania na co wskazał Sąd Najwyższy m.in. w uchwale z 15.03.2006 r., II UZP 17/05.

Odwołanie wnioskodawczyni zostało oparte o zarzuty dotyczące orzeczenia lekarza orzecznika, stanowiącego podstawę do wydania decyzji odmownej w sprawie o prawo do renty. Skoro wnioskodawczyni nie wniosła sprzeciwu od tego orzeczenia do komisji lekarskiej, to nie można przyjąć, że dopuszczalne jest kwestionowanie tej przesłanki dopiero w postępowaniu odwoławczym przed sądem na co wskazał Sąd Najwyższy w wyroku z 21.05.2010 r. sygn. I UK 23/10.

Na marginesie należy dodać, że zgodnie z art. 14 ust. 2c ustawy o emeryturach i rentach z FUS, komisja lekarska nie rozpatruje sprzeciwu wniesionego po terminie. W uzasadnionych przypadkach organ rentowy, na wniosek osoby zainteresowanej, może przywrócić termin na wniesienie sprzeciwu, w tym w szczególności w razie odrzucenia przez sąd odwołania od decyzji w przypadku określonym w art. 477 ⁹ § 3 ¹ k.p.c.

W związku z powyższym, na podstawie art. 477 ⁹ § 3 ¹ k.p.c. orzeczono
jak w postanowieniu.