Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Suwałkach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 czerwca 2024r.

Sąd Okręgowy w Suwałkach III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:	sędzia Piotr Witkowski
Protokolant:	Marta Majewska-Wronowska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 czerwca 2024r. w Suwałkach

sprawy J. O.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o ustalenie wysokości kapitału początkowego i emerytury

w związku z odwołaniem J. O.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 25 września 2023 r. znak (...)

i z dnia 25 września 2023 r. znak (...)

zmienia zaskarżone decyzje i ustala J. O. na dzień 1 stycznia 1999r. kapitał początkowy w kwocie (...) (...)) złotych, przy przyjęciu wskaźnika wysokości podstawy wymiaru 97,78% i okresów składkowych w ilości 278 miesięcy, i emeryturę na dzień (...). w kwocie(...) ((...)) złotych brutto.

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 25 września 2023 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. odmówił J. O. ponownego ustalenia wartości kapitału początkowego na dzień 1 stycznia 1999 roku, ponieważ nie można było przyjąć wynagrodzeń ze stanowisk podobnych do murarza tj. betoniarz, posadzkarz. Wykazał, że wynagrodzenia zastępcze mogą być przyjęte z takiego samego stanowiska, jakie wykonywał J. O..

Decyzją też z dnia (...)roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. z urzędu – po zakończeniu pełnej komunikacji z OFE – przyznał J. O. emeryturę w ostatecznej wysokości brutto (...) od dnia (...)roku tj. od daty nabycia uprawnień do emerytury.

Wskazał, że wysokość emerytury została obliczona zgodnie z zasadami określnymi w art. 26c ustawy z 17 grudnia.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Podstawę obliczenia emerytury stanowiła kwota składek na ubezpieczenie emerytalne, z uwzględnieniem ich waloryzacji, zewidencjonowanych na koncie do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury, kwota zwaloryzowanego kapitału początkowego oraz kwota środków zewidencjonowanych na subkoncie, z uwzględnieniem ich waloryzacji. Emerytura J. O. stanowiła równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia emerytury przez średnie dalsze trwanie życia, dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę.

W odwołaniu od tych decyzji J. O. wniósł o sprawiedliwe rozstrzygnięcie sprawy z zaliczeniem do kapitału początkowego wynagrodzenia zastępczego, zgodnie z zaświadczeniem wystawionym przez (...) S.A. Przyjęcie minimalnego wynagrodzenia było dla niego krzywdzące, gdyż zarobki w (...) S.A. były wielokrotnie wyższe od przyjętego minimalnego wynagrodzenia. Zaświadczenie wydano na podstawie stanowiska zbliżonego, ponieważ na stanowisku murarza nikt nie był w tym czasie zatrudniony. Przepisy prawa zaś oraz wyroki sądów dopuszczają uwzględnienie wynagrodzenia zastępczego pracownika zatrudnionego w kraju w takim samym lub podobnym charakterze, kiedy to w okresie od 9 maja 1989 roku do 20 stycznia 1990 roku pracował na budowie eksportowej w byłej C.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie i zasądzenie od odwołującego zwrotu kosztów zastępstwa prawnego według norm przepisanych. Podtrzymał podstawy skarżonej decyzji i dodatkowo wskazał, iż zgodnie z zaświadczeniem z dnia 18 stycznia 2011 roku (...) S.A. odmówił podania wynagrodzeń zastępczych, ponieważ zbliżone stanowiska są zróżnicowane. Natomiast zgodnie z § 10 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 1 kwietnia 1985 roku w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru emerytur i rent (Dz.U. z 1989 roku nr 11 poz. 63 e zm.), jeżeli w okresie, z którego wynagrodzenie przyjmuje się do ustalenia podstawy wymiaru pracownik był zatrudniony za granicą, do ustalenia podstawy wymiaru przyjmuje się za okresy tego zatrudnienia:

1) kwoty, od których za te okresy opłacono składkę na ubezpieczenie społeczne w kraju, albo

2) jeżeli okres zatrudnienia za granicą przypada przed dniem 1 stycznia 1991 r. - kwoty wynagrodzenia przysługującego w tych okresach pracownikowi zatrudnionemu w kraju w takim samym lub podobnym charakterze, w jakim pracownik był zatrudniony przed wyjazdem za granicę.

Natomiast w zaświadczeniu z dnia 30 sierpnia 2023 roku wskazane zostały stanowiska betoniarza i posadzkarza, które nie są stanowiskami o takim samym lub podobnym charakterze.

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

Odwołanie było zasadne.

Jak stanowi art. 173 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz.U. z 2023r. poz. 1251 ze zm.), dla ubezpieczonych urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 r., którzy przed dniem wejścia w życie ustawy opłacali składki na ubezpieczenie społeczne lub za których składki opłacali płatnicy składek, ustala się kapitał początkowy.

Kapitał początkowy stanowi równowartość kwoty obliczonej według zasad określonych w art. 174 pomnożonej przez wyrażone w miesiącach średnie dalsze trwanie życia ustalone zgodnie z art. 26 ust. 3 dla osób w wieku 62 lat (ust. 2).

Wartość kapitału początkowego ustala się na dzień wejścia w życie cytowanej ustawy (ust. 3).

Stosownie do treści art. 174 ust. 1 ustawy emerytalnej kapitał początkowy ustala się na zasadach określonych w art. 53, z uwzględnieniem ust. 2-12.

Przy ustalaniu kapitału początkowego przyjmuje się przebyte przed dniem wejścia w życie ustawy:

1) okresy składkowe, o których mowa w art. 6;

2) okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 5;

3) okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 1-4 i 6-12, w wymiarze nie większym niż określony w art. 5 ust. 2. (ust. 2)

Podstawę wymiaru kapitału początkowego ustala się na zasadach określonych w art. 15, 16, 17 ust. 1 i 3 oraz 18, z tym że okres kolejnych 10 lat kalendarzowych ustala się z okresu przed dniem 1 stycznia 1999 r. (ust. 3).

Natomiast w myśl ust. 7 do obliczenia kapitału początkowego przyjmuje się kwotę bazową wynoszącą 100% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w (...) kwartale kalendarzowym 1998 r.

Ust. 8 powyższego przepisu, stanowi, że przy obliczaniu kapitału początkowego część kwoty bazowej wynoszącej 24% tej kwoty mnoży się przez współczynnik proporcjonalny do wieku ubezpieczonego oraz okresu składkowego i nieskładkowego osiągniętego do 31 grudnia 1998 r.

Przedmiotem niniejszej sprawy było ustalenie wysokości kapitału początkowego i w konsekwencji emerytury odwołującego, przy czym spór stron zasadniczo sprowadzał się do możliwości uwzględnienia przy jego obliczaniu, wysokości wynagrodzenia ubezpieczonego otrzymywanego na kontrakcie w C. przy uwzględnieniu wynagrodzenia zastępczego wskazanego w zaświadczeniu o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z dnia 30 sierpnia 2023 roku.

Zgodnie z dyspozycją art. 22 ustawy emerytalnej Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określa szczegółowe zasady ustalania podstawy wymiaru emerytury i renty, uwzględniające w szczególności:

1) przypadki, w których do podstawy wymiaru emerytury lub renty dolicza się niektóre wypłaty dokonane na rzecz pracownika, jeżeli wypłaty te w okresie przed dniem wejścia w życie ustawy były uwzględniane przy ustalaniu podstawy wymiaru emerytury lub renty, mimo że były wyłączone z podstawy wymiaru składek;

2) przypadki, w których podstawę wymiaru emerytury lub renty dla pracowników zatrudnionych za granicą ustala się na podstawie wynagrodzenia przysługującego pracownikom zatrudnionym w tym okresie w kraju w tym samym lub podobnym charakterze, w jakim pracownik był zatrudniony przed wyjazdem za granicę, albo na podstawie kwot ryczałtowych.

Do chwili obecnej nie zostało wydane rozporządzenie w oparciu o delegację zawartą w art. 22, a zatem – stosownie do treści art. 194 ustawy - w zakresie niesprzecznym z ustawą należy uwzględniać regulacje rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 1 kwietnia 1985 roku w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru emerytur i rent (t.j. Dz.U. z 1989 r. Nr 11, poz. 63 z późn. zm.).

Przepis § 10 wskazanego rozporządzenia stanowi, iż jeżeli w okresie, z którego wynagrodzenie przyjmuje się do ustalenia podstawy wymiaru pracownik zatrudniony był za granicą, do ustalenia podstawy wymiaru przyjmuje się za okresy tego zatrudnienia:

1. kwoty, od których za te okresy opłacono składkę na ubezpieczenie społeczne w kraju lub

2. jeżeli okres zatrudnienia za granicą przypada przed dniem 1 stycznia 1991 roku – kwoty wynagrodzenia przysługującego w tych okresach pracownikowi zatrudnionemu w kraju w takim samym lub podobnym charakterze w jakim pracownik był zatrudniony przed wyjazdem za granicę.

Za czas „eksportu” przyjmuje się zatem tzw. wynagrodzenie zastępcze, a więc kwoty wynagrodzenia przysługującego w tych okresach pracownikowi zatrudnionemu w kraju w takim samym lub podobnym charakterze, w jakim pracownik był zatrudniony przed wyjazdem za granicę.

Decyzją z dnia 4 stycznia 2008 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. ustalił J. O. kapitał początkowy, który na dzień 1 stycznia 1999 roku wyniósł (...). Do jego ustalenia przyjął podstawę wymiaru w wysokości (...) Do obliczenia podstawy wymiaru kapitału początkowego uwzględnił podstawę wymiaru z 10 kolejnych lat kalendarzowych tj. 1989-1998 i wwpw wyniósł 90,34%. Organ rentowy uwzględnił 23 lata 2 miesiące 15 dni (278 miesięcy) okresów składkowych i 5 dni okresów nieskładkowych. Dodatkowo zawarł informację, że po dostarczeniu zaświadczenia z wynagrodzeniem z Przedsiębiorstwa (...) w W. za okres zatrudnienia od 9 maja 1989 roku do 20 stycznia 1990 roku kapitał początkowy zostanie naliczony ponownie.

W dniu 10 grudnia 2010 roku odwołujący wystąpił z wnioskiem o ponowne przeliczenie kapitału początkowego i zaliczenie okresu pracy w Przedsiębiorstwie (...) na stanowisku murarza na eksporcie. Do wniosku dołączył świadectwo pracy z dnia 14 maja 2004 roku, z którego wnikało, że w okresie od 9 maja 1989 roku do 20 stycznia 1990 roku był zatrudniony stale i w pełnym wymiarze czasu w zlikwidowanym już Przedsiębiorstwie (...) W. i wykonywał pracę murarza na eksporcie. Świadectwo sporządzane zostało w oparciu o akta osobowe. Dodatkowo odwołujący przedłożył zaświadczenie z dnia 18 stycznia 2011 roku wydane przez Przedsiębiorstwo Produkcji (...) S.A. w S., z którego wynikało, że J. O. przebywał na urlopie bezpłatnym, udzielonym w związku z pracą na budowie eksportowej od 9 maja 1989 roku do 20 stycznia 1990 roku. Przed wyjazdem za granicę był on zatrudniony na stanowisku murarza i wystawienie wynagrodzenia zastępczego nie jest możliwe, ponieważ stanowisko murarz w tym okresie nie występowało, a zbliżone stanowiska pracy były zróżnicowane. Natomiast wynagrodzenie odwołującego się za okres od 1 stycznia 1989 rok do 8 maja 1989 roku wynosiło (...)(k. 22-25 akt kapitałowych ZUS). Decyzją z dnia 21 stycznia 2011 roku organ rentowy ponownie ustalił kapitał początkowy J. O., który na dzień 1 stycznia 1999 roku wyniósł (...) Do jego ustalenia przyjął podstawę wymiaru w wysokości (...). Do obliczenia podstawy wymiaru kapitału początkowego uwzględnił podstawę wymiaru z tych samych 10 kolejnych lat kalendarzowych tj. 1989-1998, tylko tym razem wwpw wyniósł 91,25%. Ilość uwzględnionych okresów składkowych i nieskładkowych nie uległa zmianie. Dodatkowo zawarł informację, że okres pracy na budowie eksportowej od 9 maja 1989 roku do 20 stycznia 1990 roku został przejęty do kapitału początkowego decyzją z dnia 4 stycznia 2008 roku. Uwzględniono za ten okres wynagrodzenie minimalne obowiązujące w tym okresie. Podał też, że kapitał początkowy będzie ponownie rozpatrzony po dostarczeniu zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z wykazanym wynagrodzeniem zastępczym pracownika zatrudnionego w kraju na tym samym lub podobnym stanowisku na jakim był zatrudniony przed wyjazdem na budowę eksportową.

W dniu 21 czerwca 2021 roku odwołujący wystąpił po raz kolejny z wnioskiem o ustalenie kapitału początkowego. Ponownie dołączył do niego świadectwo pracy z 14 maja 2004 roku i dodatkowo kserokopię dowodu zatrudnienia, które potwierdzało jego przebywanie na terenie ówczesnej C.w związku z zatrudnieniem w (...). Decyzją z dnia 13 września 2021 roku organ rentowy ponownie ustalił kapitał początkowy J. O., który na dzień 1 stycznia 1999 roku wyniósł (...). Do jego ustalenia przyjął podstawę wymiaru w wysokości (...). Do obliczenia podstawy wymiaru kapitału początkowego uwzględnił podstawę wymiaru z tych samych 10 kolejnych lat kalendarzowych tj. 1989-1998, tylko tym razem wwpw wyniósł 91,26%. Ilość uwzględnionych okresów składkowych i nieskładkowych nie uległa zmianie. Dodatkowo zawarł informację, że za okresy od 1 sierpnia 1977 roku do 23 kwietnia 1979 roku, 18 kwietna 1981 roku do 31 marca 1983 roku i od 1 kwietnia 1983 roku do 31 grudnia 1988 roku, w których pozostawał on w stosunku pracy, natomiast nie udokumentował uzyskiwanego wynagrodzenia, organ rentowy przyjął wynagrodzenie minimalne. Powielił argumenty dotyczące okresu pracy na budowie eksportowej.

W dniu 5 września 2023 roku J. O. ponownie wystąpił z wnioskiem o ustalenie kapitału początkowego. Dołączył zaświadczenie z dnia 30 sierpnia 2023 roku, w którym Przedsiębiorstwo Produkcji (...) S.A. potwierdziło, że w okresie od 9 maja 1989 roku do 20 stycznia 1990 roku na podobnym stanowisku pracy do zajmowanego przez odwołującego się, pracownicy zarabiali w: maju 1989 roku – 128.371zł, czerwcu 1989 rok 120.800zł, lipcu 1989 roku – 120.972zł, sierpniu 1989 roku 240.713zł, wrześniu 1989 roku – 219.456zł, październiku 1989 roku 323.167zł, listopadzie 1989 roku 271.412zł, grudniu 1989 roku 368.615zł i w styczniu 1990 roku 668.025zł. W wyniku rozbieżności między dwoma zaświadczeniami wydanymi przez (...) S.A. tj. z dnia 14 stycznia 2011 roku i 30 sierpnia 2023 roku organ rentowy zobowiązał wnioskodawcę do przedstawienia wyjaśnień w tym zakresie. Pismem z dnia 18 września 2023 roku (...) S.A. wyjaśnił, że zaświadczenie z dnia 30 sierpnia 2023 roku za okres od 9 maja 1989 roku do 20 stycznia 1990 roku zostało przygotowane na podstawie stanowisk zbliżonych tj. betoniarz, posadzkarz, ponieważ na stanowisku murarz (w tym okresie) nikt poza odwołującym nie pracował.

W dniu 28 lipca 2023 roku odwołujący wystąpił z wnioskiem o emeryturę.

Jak wynikało z akt osobowych, w okresie od 1 kwietna 1983 roku do 15 czerwca 2015 roku odwołujący był zatrudniony w Przedsiębiorstwie Produkcji (...) S.A. na stanowiskach: murarz, maszynista zespołu maszyn do produkcji mas betonowych i mechanik. Jako murarz odwołujący wykonywał wszystkie roboty murarskie realizowane w ramach budów wykonywanych przez macierzysty zakład pracy. Prace były wykonywane ręcznie i odwołujący był członkiem brygady budowalnej.

Spór dotyczył okresu od 9 maja 1989 roku do 20 stycznia 1990 roku, gdy odwołujący przebywał na budowie eksportowej w ówczesnej C. Fakt pracy na budowie eksportowej nie był kwestionowany. Jak wynikało z angaży znajdujących się w aktach osobowych, w okresie poprzedzającym wyjazd na budowę wynagrodzenie odwołującego kształtowało się w następujący sposób: od 1 kwietnia 1988 roku – 135zł za godzinę oraz dodatek kwotowy z tytułu wzrostu cen – 6.000zł, od 1 sierpnia 1988 roku – 175zł. Natomiast po powrocie z budowy eksportowej od 22 stycznia 1990 roku odwołujący otrzymał wynagrodzenie zasadnicze za godzinę w wysokości 1.875zł.

W spornym okresie, ale też i przed wyjazdem odwołującego na budowę eksportową, był on jedynym pracownikiem zatrudnionym w (...) na stanowisku murarza. Wydając zaświadczenie z dnia 30 sierpnia 2023 roku (...) jak wynika już z informacji złożonej sądowi - uwzględnił wynagrodzenie J. M. (1), który pracował na podobnym stanowisku, co odwołujący. Jak wynikało z akt osobowych J. M. (1) pracował on w (...) od 1 czerwca 1976 roku do 30 listopada 2002 roku na stanowisku betoniarza. Należy nadmienić, że J. M. (1) w okresie d 31 stycznia 1986 roku do 18 grudnia 1986 roku był na budowie eksportowej (I.). Natomiast z angaży znajdujących się w aktach osobowych wynikało, że w spornym okresie wynagrodzenie J. M. (1) kształtowało się w następujący sposób: od 1 lipca 1988 roku przeszedł na wynagrodzenie akordowe, od 1 sierpnia 1988 roku wynagrodzenie wyniosło 146zł za godzinę, od 1 sierpnia 1989 roku – 475zł za godzinę, od 1 września 1989 roku – 560zł za godzinę, od 1 grudnia 1989 roku – 1.130zł za godzinę, a od 1 stycznia 1990 roku – 1.505 zł za godzinę.

Z treści § 10 pkt 2 rozporządzenia z 1 kwietnia 1985 roku jednoznacznie wynika, że nawet gdy pracownik był zatrudniony za granicą, do ustalenia wartości kapitału początkowego za ten okres relewantnym punktem odniesienia nie jest wynagrodzenie otrzymywane przez zatrudnionego w kraju na tym samym lub podobnym stanowisku, jakie wnioskodawca zajmował za granicą, lecz wynagrodzenie otrzymywane przez osobę zatrudnioną w kraju na takim samym lub podobnym stanowisku, jakie sam wnioskodawca zajmował przed wyjazdem za granicę. Wynagrodzeniem zastępczym, o którym mowa w § 10 pkt 2 rozporządzenia, jest więc wynagrodzenie, jakie potencjalnie otrzymywałby wnioskodawca, kontynuując zatrudnienie na tym samym lub podobnym stanowisku, jak przed podjęciem pracy za granicą. W sposób pośredni potwierdza to orzecznictwo Sądu Najwyższego, w którym podkreśla się, że z przepisu § 10 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 1 kwietnia 1985 roku w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru emerytur i rent wynika alternatywa rozłączna i jej drugi człon (zdanie z pkt 2) nie jest uwarunkowany od niespełnienia się normy z pierwszego przepisu (zdania z pkt 1). Norma prawna wynikająca z tego przepisu jest zatem taka, że dla zatrudnionych za granicą do końca 1990 roku przyjmuje się wynagrodzenie zastępcze do ustalenia podstawy wymiaru. Wysokość tego wynagrodzenia potwierdza pracodawca, który zatrudniał pracownika przed jego wyjazdem do pracy za granicę (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 4 marca 2010 roku, I UK 306/09).

W spornym okresie czasu kiedy odwołujący się przebywał na budowie eksportowej zaświadczenie z dnia 30 sierpnia 2023 roku obejmuje zarobki zastępcze pracownika zatrudnionego w w/w okresie na podobnym jak odwołujący się stanowisku pracy. Zaświadczenie zostało wydane przez byłego pracodawcę, który miał dostęp do dokumentacji osobowo – płacowej odwołującego się i do kart wynagrodzeń, co wprost zostało opisane w zaświadczeniu. Sąd nie miał podstaw do kwestionowania zawartych w zaświadczeniu informacji. Zastrzeżenia organu rentowego nie zostały przez Sąd podzielone. Fakt zatrudniania odwołującego na budowie eksportowej był bezsporny, natomiast zarzut, że w macierzystym zakładzie pracy nie było innego pracownika zatrudnionego na stanowisku murarza nie powinno pozbawiać odwołującego możliwości uwzględnienia przy wyliczaniu kapitału początkowego, wysokości wynagrodzenia za sporny okres nie na poziomie minimalnym, ale zbliżonym do rzeczywiście uzyskanego. To nie z winy odwołującego się w strukturze (...) nie było innego stanowiska murarza, natomiast jak wynika z zapisów rozporządzenia, możliwość uwzględnienia wynagrodzenia za czas pracy za granicą nie jest uzależniony od zestawienia z takim samym stanowiskiem pracy, ale również z podobnym, a dokładnie o podobnym charakterze. Praca betoniarza, jaką wykonywał J. M. (2), a co zeznał przed Sądem, była pracą zbliżoną do pracy murarza. Stanowili oni trzon brygady budowlanej. Zdaniem Sądu, przy braku innego murarza w strukturze organizacyjnej zakładu pracy, uwzględnienie o podobnym charakterze tj. stanowiska betoniarza i wynagrodzenia przez niego otrzymywanego, było uzasadnione. Stąd należało podzielić stanowisko odwołującego się. Należy nadmienić, że zestawienie wynagrodzeń J. M. (1) i świadka R. S. (innego betoniarza) wskazuje, że najbardziej zbliżone pod względem wysokości wynagrodzenie odwołującego było te otrzymywane przez J. M. (1) czyli te uwzględnione w zaświadczeniu z dnia 30 sierpnia 2023 roku.

Zważywszy więc na wynagrodzenie J. M. (1) wykazane w zaświadczeniu z dnia 30 sierpnia 2023 roku, Sąd dopuścił dowód z opinii biegłej sądowej z zakresu finansów i rachunkowości (...) i na tej podstawie dokonał wyliczenia wynagrodzenia odwołującego w spornym okresie i kapitał początkowy dzień 1 stycznia 1999 roku wyniósł (...) Do jego ustalenia przyjęto podstawę wymiaru w wysokości (...). Do obliczenia podstawy wymiaru kapitału początkowego niezmiennie uwzględniono podstawę wymiaru z 10 kolejnych lat kalendarzowych tj. 1989-1998 i wwpw wyniósł 97,78%. Sąd w całości podzielił ustalenia i wyliczenia biegłej. Strony nie zgłaszały zastrzeżeń do matematycznych wyliczeń dokonanych przez biegłą sądową.

Mając powyższe na względzie, na podstawie art. 477 ^{( 14)} § 2 k.p.c. Sąd zmienił zaskarżone decyzje i ustalił J. O. na dzień 1 stycznia 1999 roku kapitał początkowy w kwocie (...) zł, przy przyjęciu wskaźnika wysokości podstawy wymiaru 97,78% i okresów składkowych w ilości 278 miesięcy, i emeryturę na dzień (...)roku w kwocie (...) zł brutto.

mt