Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Suwałkach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 kwietnia 2025r.

Sąd Okręgowy w Suwałkach III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:	sędzia Cezary Olszewski
Protokolant:	Marta Majewska Wronowska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 kwietnia 2025r. w S.

sprawy A. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

o rentę z tytułu niezdolności do pracy

w związku z odwołaniem A. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

z dnia 23 października 2024 r. znak (...)

zmienia zaskarżoną decyzję i przyznaje A. S. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od 9 sierpnia 2024r - na stałe.

UZASADNIENIE

Decyzją z 23.10.2024 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B., powołując się na przepisy ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1251. ze zm.) odmówił A. S. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy z uwagi na brak stwierdzonej niezdolności do pracy.

W odwołaniu od tej decyzji A. S. domagał się jej zmiany i przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. Wskazał na stan zdrowia i schorzenia, które czynią go niezdolnym do pracy do pracy.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie. Podtrzymał podstawy skarżonej decyzji.

Sąd ustalił, co następuje: A. S. (ur. (...)) z zawodu mechanik, operator koparki ostatnio zatrudniony jako dozorca w (...) sp. z o.o. w 2024r., z wnioskiem o rentę z tytułu niezdolności do pracy wystąpił 23.08.2024r.

Lekarz orzecznik ZUS w orzeczeniu z 17.09.2024 r., wydanym na podstawie dokumentacji medycznej bez bezpośredniego badania, nie stwierdził, by wnioskodawca był niezdolny do pracy. Z tym orzeczeniem nie zgodził się A. S.. Komisja lekarska po przeprowadzeniu badania również nie stwierdziła u wnioskodawcy niezdolności do pracy, mimo ustalenia dysfunkcji organizmu w zakresie rozpoznanych schorzeń (orzeczenie z 14.10.2024 r.). Finalne ustalenie komisji wskazuje, że ubezpieczony jest zdolny do pracy z uwzględnieniem przeciwskazań.

Sąd poczynił ustalenia, co do aktualnego stanu zdrowia wnioskodawcy, dopuszczając na tę okoliczność dowód z opinii biegłych lekarzy sądowych odpowiednich specjalności, mając na uwadze rodzaj rozpoznanych u niego schorzeń. Biegli lekarze sądowi zostali zobowiązani do wypowiedzenia się czy wnioskodawca jest niezdolny do pracy, jeżeli tak, jakiego rodzaju jest to niezdolność (częściowa – całkowita), czy jest to niezdolność stała czy okresowa, a także od kiedy istnieje i jaki jest przewidywany okres jej trwania. Przy sporządzaniu opinii biegli uwzględnili zgromadzoną w sprawie dokumentację medyczną oraz dokonali badania odwołującego.

Biegli lekarze sądowi z zakresu ortopedii i traumatologii, chorób wewnętrznych i gastroenterologii oraz z zakresu medycyny pracy rozpoznali u wnioskodawcy: marskość wątroby, nadciśnienie wrotne, żylaki przełyku z przebytym 3-krotnie opaskowaniem żylaków przełyku, niedosłuch znacznego stopnia obustronny polekowy, przebytą amputację palca III. Zaopiniowali, że stwierdzone schorzenia powodują częściową niezdolność do pracy od 09.08.2024 r., na stałe.

Do tej opinii organ rentowy nie zgłosił zastrzeżeń, ani wnioskodawca, który jedynie w piśmie z dnia 19.03.2025r wskazał na czekający go przeszczep wątroby (k. 47).

Sąd zważył, co następuje:

Jak stanowi art. 57 ust.1 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 291 ze zm.), renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki:

1) jest niezdolny do pracy;

2) ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy;

3) niezdolność do pracy powstała w okresach, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 i 2, pkt 3 lit. b, pkt 4, 6, 7 i 9, ust. 2 pkt 1, 3-8 i 9 lit. a, pkt 10 lit. a, pkt 11-12, 13 lit. a, pkt 14 lit. a i pkt 15-17 oraz art. 7 pkt 1-4, 5 lit. a, pkt 6 i 12, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

Zgodnie z art. 58 ust. 1 pkt 5 i ust. 2 ustawy o emeryturach i rentach z FUS warunek posiadania wymaganego okresu składkowego i nieskładkowego (art. 57 ust. 1 pkt 2), uważa się za spełniony, gdy ubezpieczony osiągnął okres składkowy i nieskładkowy wynoszący łącznie co najmniej 5 lat. Okres ten powinien przypadać w ciągu ostatniego dziesięciolecia przed zgłoszeniem wniosku o rentę lub przed dniem powstania niezdolności do pracy.

Kwestię niezdolności do pracy reguluje art. 12 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, zgodnie z którym niezdolną do pracy w rozumieniu ustawy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu (ust.1). Całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy (ust. 2) zaś częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji (ust. 3).

Jak stanowi art. 13 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS przy ocenie stopnia i przewidywanego okresu niezdolności do pracy oraz rokowań, co do odzyskania zdolności do pracy uwzględnia się: stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwości przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia i rehabilitacji, możliwość wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej pracy oraz celowość przekwalifikowania zawodowego, biorąc pod uwagę rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne. Jak zaś stanowi art. 13 ust. 3. Niezdolność do pracy orzeka się na okres dłuższy niż 5 lat, jeżeli według wiedzy medycznej nie ma rokowań odzyskania zdolności do pracy przed upływem tego okresu. Jak wskazał Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 2 marca 2017r.I UK 100/16 „Renta stała zatem to renta ustalona na okres dłuższy niż 5 lat, któremu odpowiada określenie "trwała niezdolność do pracy" użyte w art. 59 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 887 ze zm.) w związku z art. 13 ust. 1 zdanie pierwsze i ust. 2 i 3 ustawy w brzmieniu nadanym po dniu 1 listopada 2005 r.”

W zakresie niezdolności do pracy Sąd uwzględnił konkluzje opinii biegłych sądowych opiniujących w sprawie, którzy uznali odwołującego się za częściowo niezdolnego do pracy na stałe. Sąd podzielił wnioski biegłych zawarte w zgodnych opiniach i w całości uwzględnił je przy rozstrzyganiu w sprawie. Opinie biegłych zostały sporządzone fachowo, w oparciu o aktualną wiedzę, przedstawione w niej wnioski poparte odpowiednimi argumentami, a żadna ze stron nie kwestionowała sporządzonej opinii.

W tych okolicznościach Sąd uwzględnił odwołanie A. S. i zmienił zaskarżoną decyzję, przyznając mu prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od 09.08.2024r. na stałe.