Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Suwałkach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 listopada 2019r.

Sąd Okręgowy w Suwałkach III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:	SSO Piotr Witkowski
Protokolant:	st. sekr. sądowy Marta Majewska-Wronowska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 listopada 2019r. w Suwałkach

sprawy L. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o ustalenie

w związku z odwołaniem L. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 18 kwietnia 2018 r. znak (...)

1.  oddala odwołanie;

2.  zasądza od L. S. na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt III U 627/19

UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. decyzją z 18.04.2019r., powołując się na art. 83 ust. 1 pkt 1, art. 68 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy z 13.10.1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2017r. poz. 1778, z późn. zm.) stwierdził, że L. S. jako osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą od 06.03.2017r. nie podlega obowiązkowo ubezpieczeniom: emerytalnemu, rentowemu, wypadkowemu i dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu

Argumentował, iż z rejestru Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEIGD) wynika, że figuruje w ewidencji jako osoba prowadząca działalność gospodarczą od 01.04.2015r. pod nazwą (...). Przedmiotem działalności jest działalność agentów zajmujących się sprzedażą towarów różnego rodzaju. Działalność zarejestrowania jest w jej miejscu zameldowania i zamieszkania w E..

Z dokumentów zgromadzonych w Zakładzie wynikało, że z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności L. S. zgłosiła się do ubezpieczeń społecznych, w tym do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego od 01.04.2015r. W dokumentach rozliczeniowych za maj- czerwiec 2015r. zadeklarowała składki na ubezpieczenia społeczne od podstawy wymiaru 9.800 zł. Następnie od 01.07.2015r. L. S. była niezdolna do prowadzenia działalności gospodarczej. Na zwolnieniu przebywała do 28.12.2015r., a od 29.12.2015r. do 26.12.2016r. na zasiłku macierzyńskim. Kolejne okresy zwolnień to: od 27.12.2016r. do 05.03.2017r., od 07.03.2017r. do 25.04.2017r., od 21.06.2017r. do 03.10.2017r., od 05.10.2017r. do 13.05.2018r. Natomiast od 26.04.2017r. do 20.06.2017r. oraz od 14.05.2018r. do nadal przebywa na zasiłku macierzyńskim. Analiza dokumentów znajdujących się na koncie wnioskodawczyni wykazała, że nie zgłosiła żadnych pracowników do ubezpieczeń. Z informacji uzyskanej z Urzędu Skarbowego w E. wynikało, że za 2015r. wykazała przychód z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej w wysokości 15.000 zł, za 2016r. i 2017r. nie wykazała żadnego przychodu.

Powyższe fakty i wiedza organu rentowego o praktykach polegających na deklarowaniu wysokiej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne oraz cykliczne zgłaszane roszczenia o wypłatę zasiłku chorobowego i macierzyńskiego przy znikomych okresach prowadzenia działalności wzbudziły wątpliwość Zakładu, co do rzeczywistego prowadzenia przez L. S. działalności. Dlatego postępowanie wnioskodawczyni w opinii organu rentowego, jako płatnika składek nie spełnia cech prowadzenia działalności gospodarczej, a celem było pozyskanie świadczeń z systemu ubezpieczeń społecznych.

W dniach 14.11.2018r. i 22.11.2018r. Zakład przeprowadził kontrolę jej działalności gospodarczej w zakresie zgłoszenia do ubezpieczeń. Kontrolą objęto okres od kwietnia 2015r. do listopada 2018r. L. S. podała, że prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży pasz i produktów znajdujących się w ofercie sprzedażowej (...) Sp. z o.o. Umowa o współpracy, która została zawarta na czas określony od 01.04.2015r. do 31.03.2016r. nie została przedłużona. Pozyskiwała w ramach współpracy z (...) nowych klientów, których wskazała i czyniła serwisowanie w zakresie żywienia zwierząt. Współpracowała z podmiotami dilerskimi, które też wskazała.

Zakład dokonał oceny i analizy zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego i doszedł do przekonania, że zgłoszona przez L. S. działalność gospodarcza od 06.03.2017r. (tj. od pierwszego dnia wykazanej zdolności po okresie zasiłku chorobowego) nie wykazuje cech funkcjonalnych działalności gospodarczej, tj. zarobkowości, zorganizowania i ciągłości. Od dnia zakończenia umowy współpracy z (...) Sp. z o.o. nie podjęła ona żadnych czynności zmierzających do zapewnienia ciągłości prowadzonej działalności - nie zawarła kolejnej umowy, ani innych umów. Nie świadczyła usług związanych z zakresem prowadzonej działalności, czyli w zakresie sprzedaży towarów różnego rodzaju. Nie wystawiała również faktur a za 2016r. i 2017r. nie wykazuje żadnego dochodu, co świadczy o tym, że działalność nie ma charakteru zarobkowego. Zdaniem organu rentowego celem L. S. nie było osiągnięcie zysku z prowadzenia działalności, lecz chęć uzyskiwania wysokich świadczeń z sytemu ubezpieczeń społecznych.

W odwołaniu od tej decyzji L. S. domagała się zmiany i ustalenia, że podlega obowiązkom ubezpieczeniom społecznym: emerytalnemu, rentowemu i wypadkowemu oraz dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu od 06.03.2017r. z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej.

Argumentowała, iż w kwietniu 2015r. założyła działalność gospodarczą, której głównym przedmiotem, zgodnie z wpisem do CEIDG, jest działalność agentów zajmujących się sprzedażą towarów różnego rodzaju, a w rzeczywistości zajmowała się pośrednictwem sprzedaży pasz i produktów dla bydła, a także innych produktów znajdujących się w ofercie (...) Sp. z o.o. , z którą podpisała umowę o współpracy. Umowa ta obowiązywała do 31.03.2016r. i ponownie współpracę rozpoczęła z następcą prawnym (...) Sp. z o.o. - (...)., w zakresie serwisowania ferm bydła odnośne żywienia zwierząt, po zakończeniu pobierania zasiłku macierzyńskiego, tj. po 12.05.2019 r. (umowa została podpisana 16.05.2019r.). Dodatkowo nawiązała współpracę z (...) w zakresie usług zootechnicznych (umowa została podpisana 16.05.2019r.). Podniosła, iż w ciągu 3 miesięcy pracy od kwietnia do czerwca 2015r., pozyskała nowych klientów, a dzięki jej pracy (...) Sp. z o.o. mogło w dalszym ciągu, pomimo jej absencji, zaopatrywać w produkty paszowe pozyskane gospodarstwa.

Wskazała, że z zawodu jest inżynierem zootechniki, co pozwala jej na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie sprzedaży i właściwego doboru produktów dla bydła mlecznego. Dodatkowo posiada wykształcenie wyższe z zakresu ekonomii i rachunkowości. W ramach stosunku pracy trwającego do 31.03.2015 r. zdobyła doświadczenie w zakresie tematyki związanej z hodowlą bydła mlecznego (pozostawała w zatrudnieniu przez 8 lat). Przez ten czas zajmowała się żywieniem zwierząt na dużej fermie bydła mlecznego. Do jej obowiązków należało układanie żywienia w poszczególnych grupach technologicznych zwierząt w oparciu o zbilansowane dawki żywieniowe, poszukiwanie oraz zamawianie komponentów paszowych, konsultacje z doradcami żywieniowymi, wdrażanie nowych zaleceń oraz ciągła kontrola ich realizacji.

W ciągu 2 dni zdolności do pracy tj. 6.03.2017r. oraz 4.10.2017r., była w ciąży, co korespondowało z przyczynami okresów zasiłkowych, jakie miały miejsce po każdym z tych dni. Jej sytuacja zdrowotna i rodzinna, uzasadniona przepisami ustawy zasiłkowej, dała jej możliwość pobierania świadczeń w okresach niezdolności do pracy.

Nie zgodziła się ze stanowiskiem organu rentowego, że wykonywana przez nią działalność nie posiada cech zorganizowania i ciągłości, co wydaje się zarzucać jej organ rentowy w oparciu o okresy niezdolności do pracy. Ciągłość w działalności gospodarczej to powtarzalność czynności, tak aby odróżnić prowadzoną działalność gospodarczą od jednostkowej umowy o dzieło lub zlecenia albo umowy o świadczenie usługi. Od początku prowadzenia działalności posiadała ona zamiar jej prowadzenia i osiągania z niej przychodów tak, aby działalność była jednym ze źródeł utrzymania jej rodziny. Świadczyła usługi od początku założenia działalności do momentu powstania niezdolności do pracy, który to okres nie został zakwestionowany.

Podniosła, że założenie przez nią działalności gospodarczej nie było działaniem celowym i nakierowanym na uzyskanie świadczeń z ubezpieczenia chorobowego, tym bardziej, że zakładając działalność z dniem 1.04.2015r. nie była w ciąży. Skoro działalność gospodarcza, począwszy od jej założenia, była faktycznie prowadzona do momentu powstania niezdolności do pracy, niezrozumiałe dla niej jest twierdzenie o wygaśnięciu tytułu do ubezpieczeń. Przerwy, jakie występowały w prowadzeniu działalności, wynikały z niezdolności do pracy z powodu choroby oraz pobierania zasiłku macierzyńskiego, które to okoliczności stanowią ryzyko ubezpieczeniowe w rozumieniu ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa i nie mogą być poczytywane jako powodujące ustanie tytułu do ubezpieczeń.

Zgodnie z art. 17 ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, podejmowanie aktywności w takim okresie jest zabronione. Z art. 17 w/w ustawy wynika, iż następstwem stwierdzenia, że w okresie niezdolności do pracy z powodu choroby podjęta była aktywność zawodowa, jest utrata prawa do zasiłku chorobowego za cały okres jego pobierania. Zatem, przerwy w działalności przypadające na okres pobierania świadczeń z ubezpieczenia chorobowego są uzasadnione ustawowo, a w konsekwencji nie można stwierdzić, iż celowo w tych okresach była bierna zawodowo, a tym samym, że z tego powodu, wygasł jej tytuł do ubezpieczeń.

Podniosła też, że w okresie korzystania z zasiłku macierzyńskiego ustawodawca nie nakazuje, ani nie zabrania prowadzenia działalności gospodarczej. Co więcej, zgodnie z art. 9 ust. 1c ustawy systemowej, w przypadku pobierania zasiłku macierzyńskiego przez przedsiębiorców, zmienia się tytuł do ubezpieczeń, bowiem to zasiłek macierzyński jest wiodącym tytułem do ubezpieczeń społecznych zamiast prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej. Skoro zasiłek macierzyński stanowi substytut dochodów czy wynagrodzenia, narzuca to sposób interpretacji przepisów ubezpieczeniowych, zgodnie z którymi okres pobierania zasiłku macierzyńskiego jest okresem poświęconym zarówno rekonwalescencji matki jak i opiece nad nowonarodzonym dzieckiem, a nie świadczenia usług w ramach działalności gospodarczej. Dalej argumentowała, iż jeśli nawet przez cały kwestionowany okres, pobierała świadczenia z ubezpieczenia chorobowego, to nie sposób przyjąć, iż brak dochodowości czy ciągłości był wywołany brakiem zaangażowania w działalność, bowiem, na mocy ustawowego zakazu czy braku ustawowego nakazu, nie mogła czy, odpowiednio, nie musiała czynnie prowadzić działalności gospodarczej. W dwóch dniach zdolności do pracy była w ciąży, zatem biorąc pod uwagę jej późniejsze zaświadczenia lekarskie o niezdolności do pracy, nie można na tej podstawie pozbawiać jej tytułu do ubezpieczeń społecznych.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddaleni i zasądzenie od odwołującej się zwrotu kosztów zastępstwa procesowego. Podtrzymał podstawy skarżonej decyzji.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

Odwaniania za uzasadnionego nie można uznać było.

Na wstępie należy zaznaczyć, ze przedmiot sprawy określa przedmiot decyzji. Sad rozstrzyga w zakresie, jaki został objęty skarżoną decyzją.

W odniesieniu do wyżej przetoczonych w odwołaniu i decyzji okoliczności, Sąd za bezsporne uznał te dotyczące okresów przebywania przez odwołującą się na zwolnieniach lekarskich i zasiłkach macierzyńskich i dlatego nie ma potrzeby ich ponownego przytaczania.

Zgodnie z art. 8 ust. 6 pkt 1 ustawa z 13.10.1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j. dz. U. z 2019r. poz. 300 ze zm.) za osobę prowadzącą pozarolniczą działalność uważa się osobę prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą na podstawie przepisów o działalności gospodarczej lub innych przepisów szczególnych. Definicja działalności gospodarczej znajduje się, zaś w ustawie z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Chodzi o zarobkową działalność wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, która jako działalność zawodowa, wykonywana jest w sposób zorganizowany i ciągły. Działalność ta ma więc być z założenia działalnością wykonywaną w sposób zorganizowany i ciągły i nastawią na z góry nieokreślony okres czasu, zatem bez znaczenia dla charakteru takiej działalności są ewentualne przerwy w faktycznym jej wykonywaniu już po jej uruchomieniu. Z rozpoczęciem działalności gospodarczej łączy się ściśle obowiązek wpisu do ewidencji działalności gospodarczej, sformułowany w art. 14 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Wpis ten ma charakter deklaratoryjny, a płynące stąd domniemanie, że osoba wpisana do ewidencji prowadzi działalność gospodarczą może zostać obalone, jak stało się to na gruncie przedmiotowej sprawy, której ustalenia prowadziły do wniosku, że działania ubezpieczonej były krótkotrwałe, i ukierunkowane, w związku z sytuacją życiową ubezpieczonej, na uzyskanie środków z sytemu ubezpieczeń.

W sprawie niniejszej znaczenie dla jej rozstrzygnięcia ma art. 9 ust. 1 c ustawy systemowej, który został wprowadzony do systemu ubezpieczeń społecznych na mocy ustawy z 24.04.2009r. o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz ustawy - Prawo bankowe (Dz.U. Nr 71, poz. 609). Zgodnie z art. 9 ust. 1 c ustawy systemowej osoby, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 8 i 10, spełniające jednocześnie warunki do objęcia ich obowiązkowo ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi z tytułu pobierania zasiłku macierzyńskiego lub zasiłku w wysokości zasiłku macierzyńskiego, podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym z tytułu pobierania zasiłku macierzyńskiego lub zasiłku w wysokości zasiłku macierzyńskiego. Mogą one jednak dobrowolnie, na swój wniosek, być objęte ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi także z pozostałych, wszystkich lub wybranych, tytułów.

Przechodząc do rozważań w zakresie prawidłowości skarżonej decyzji to Sąd podziela stanowisko Sądu Apelacyjnego w Łodzi zawarte w wyroku z dnia 11.12.2015r. sygn. III AUa 1042/15, które koreluje z stanem faktycznym i prawnym ze sprawy niniejszej. Za Sądem Apelacyjnym w Łodzi wskazać więc należy, iż ustawa z 24.09.2009r. nowelizująca od 01.09.2009r. ustawę o systemie ubezpieczeń społecznych wprowadziła między innymi nowe zasady opłacania składek za osoby pobierające zasiłek macierzyński albo zasiłek w wysokości zasiłku macierzyńskiego. Do daty wejścia w życie nowelizacji ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych zgodnie z art. 9 ust. 6 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych pobieranie zasiłku macierzyńskiego stanowiło tytuł do obowiązkowych ubezpieczeń emerytalnego i rentowych, jeżeli osoba pobierająca ten zasiłek nie miała ustalonego prawa do emerytury lub renty oraz innego tytułu rodzącego obowiązek ubezpieczeń społecznych, to jest innego tytułu niż jest tytuł, z którego zostało nabyte prawo do zasiłku macierzyńskiego. Ustawa nowelizująca dokonując zmiany brzmienia artykułu 9 ustęp 6 ustawy systemowej, a także artykułu 9 tej ustawy dodając ustęp 1c i 1d zmieniała zasady na jakich dotychczas osoby pobierające zasiłek macierzyński podlegały ubezpieczeniom społecznym. Osoby pobierające zasiłek macierzyński mające inny tytuł do ubezpieczenia od 1.09.2009 r. w przypadku osób pobierających zasiłek macierzyński, które jednocześnie w okresie pobierania tego zasiłku prowadzą pozarolniczą działalność - dla nich tytułem do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych emerytalnego i rentowych jest pobieranie zasiłku macierzyńskiego. Z tych tytułów osoba taka będzie mogła być objęta tymi ubezpieczeniami dobrowolnie na swój wniosek. Nabycie więc przez przedsiębiorcę prawa do zasiłku macierzyńskiego sprawia, że pozarolnicza działalność gospodarcza przestaje być tytułem do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych i stanowi jedynie tytuł do obowiązkowego ubezpieczenia zdrowotnego. W takich sytuacjach tytuł do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych stanowi pobieranie zasiłku macierzyńskiego, o czym stanowi artykuł 9 ustęp 1c Ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz artykuł 66 ustęp 1 punkt 1 litera c ustawy z dnia 27.08.2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2008 r. Nr 164, pozycja 1027 z późn. zm.). Każda osoba w stosunku do której wygasł tytuł do ubezpieczeń społecznych podlega wyrejestrowaniu z tych ubezpieczeń. Zgłoszenie wyrejestrowania płatnik składek dokonuje przekazując do ZUS odpowiednio wypełniony formularz ZUS w terminie 7 dni od daty zaistnienia tego faktu o czym stanowi art. 36 ust. 1, 11 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych. Osoba spełniająca warunki do objęcia obowiązkowo ubezpieczeniami emerytalnymi i rentowymi z kilku tytułów, także łączenia zasiłku z innym tytułem prowadzenia działalności gospodarczej podlega tym ubezpieczeniom obowiązkowo z tytułu pobierania tego zasiłku. Stąd też osoba prowadząc działalność gospodarczą w czasie pobierania zasiłku macierzyńskiego może opłacać składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe dobrowolnie na swój wniosek. Oznacza to, że osoba prowadząca działalność gospodarczą, która jednocześnie pobiera zasiłek macierzyński nie podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej. Taka była istota nowelizacji ustawy wprowadzonej od 1.09.2009 r. Zmieniła ona zasady podlegania ubezpieczeniom społecznym przez osoby prowadzące pozarolniczą działalność lub współpracujące przy prowadzeniu tej działalności, które spełniają jednocześnie warunki do objęcia obowiązkowo ubezpieczeniami emerytalnymi i rentowymi z tytułu pobierania zasiłku macierzyńskiego lub zasiłku w wysokości zasiłku macierzyńskiego. Osoby te podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym z tytułu pobierania zasiłku macierzyńskiego lub zasiłku w wysokości zasiłku macierzyńskiego, mogą one także dobrowolnie na swój wniosek być objęte ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi, także z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności lub współpracy przy jej wykonywaniu.

Przenosząc powyższe rozważania na potrzeby sprawy niniejszej , to w sytuacji zakończenia pobierania zasiłku macierzyńskiego aby być ponownie objętym obowiązkiem ubezpieczenia społecznego, odwołująca się winna podjąć rzeczywistą działalność gospodarczą, jednak z okoliczności sprawy jednoznacznie wynika, że tego nie uczyniła. Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 5 ustawy systemowej, przytoczonym wyżej, ubezpieczeniom społecznym z tego tytułu podlegają osoby, które realnie prowadzą działalność gospodarczą, a nie stwarzają takie pozory.

W toku niniejszego postępowania potwierdzono, że dopiero na skutek wszczęcia przez organ rentowy postępowania wyjaśniającego, odwołująca się zaczęła czynić działania, które miały uwiarygodnić jej stanowisko o prowadzeniu działalności gospodarczej. Zeznający w sprawie świadek S. P. – Prezes Spółki A., wskazał okoliczności nawiązania z odwołującą się współpracy, w ramach założonej przez nią działalności. Z jego zeznań wynika, że współpraca z jego firmą była katalizatorem założenia przez odwołującą się działalności gospodarczej. Wcześniej była pracownikiem świadka, jednak nie chciała już pracować w ramach pracowniczego zatrudnienia. Zawarła umowę o współpracy ze Spółką (...) na okres roku (od 01.04.2015r. do 31.03.2016r.) i był to z jedyny kontrahent z którym podjęła współpracę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Po zakończeniu okresu trwania tej umowy nie doszło do nawiązania współpracy, aż do 2019r. jednak w światle treści i zakresu skarżonej decyzji nie ma to wpływu na zmianę zaskarżonej decyzji. Co więcej, zawarcie drugiej umowy w 2019r. miało , zdaniem Sądu, jedynie uwiarygodnić twierdzenia odwołującej się. Natomiast opierając się na zakresie skarżonej decyzji, który określa zakres postępowania w niniejszej sprawie, od 6.03.2017r. odwołująca się nie podjęła żadnych kroków, nie wskazała żadnych okoliczności, które potwierdzałyby prowadzenie przez nią działalności gospodarczej. W tym względzie nie ma żadnych dowodów w postaci choćby faktur, umów etc., które na zamiar prowadzenia takiej działalności wskazywałyby.

Skoro zasiłek macierzyński przestał być dla odwołującej się obowiązkowym tytułem ubezpieczonym, to kolejnym powinien być obowiązkowy tytuł ubezpieczenia, jako osoby prowadzącej działalność gospodarczą, jednak niniejsze postepowanie nie wykazało, aby odwołującą się od 06.03.2017r. taką działalność prowadziła. Nie prowadziła jej zresztą jeszcze wcześniej, jednakże tego wcześniejszego okresu zaskarżona decyzja nie obejmuje. Owszem odwołująca się była od razu po zakończeniu pobierania zasiłku macierzyńskiego niezdolna do pracy, jednakże sam fakt niezdolności do pracy nie powoduje powstania obowiązku ubezpieczeniowego. Taki natomiast z dniem zakończenia pobierania zasiłku macierzyńskiego ustał.

W związku z powyższym, na podstawie art. 477 ¹⁴ §1 kpc orzeczono, jak w punkcie 1.

O kosztach Sąd rozstrzygnął, jak w punkcie 2, na podstawie art. 98 §1 i §3 kpc w zw. z art. 99 kpc i w zw. z §9 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22.10.2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (t.j. Dz. U. z 2018r. poz. 265 ze zm.).

PW/mt