Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Suwałkach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 stycznia 2020r.

Sąd Okręgowy w Suwałkach III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 stycznia 2020r. w Suwałkach

sprawy M. W.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

o przywrócenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy

w związku z odwołaniem M. W.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

z dnia 23 sierpnia 2019 r. znak (...)

zmienia zaskarżoną decyzję i przywraca M. W. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy na okres od 1 lipca 2019r. do 30 czerwca 2020r.

Sygn. akt III U 847/19

UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. decyzją z 23.08.2019r. odmówił M. W. przywrócenia prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

W uzasadnieniu wskazał, iż zgodnie z przepisami ustawy z 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz.U. z 2018r. poz. 1270 ze zm.) prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy uzależnione jest m.in. od istnienia niezdolności do pracy. Niezdolną do pracy w rozumieniu ustawy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu.

Natomiast prawo do renty nie zostało przywrócone M. W., ponieważ komisja lekarska orzeczeniem z dnia 14.08.2019r. nie uznała jej za niezdolną do pracy.

W odwołaniu od tej decyzji M. W. domagała się przywrócenia prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. Podniosła, że jej stan zdrowia uległ pogorszeniu, nadal kontynuuje leczenie ambulatoryjne i nie może podjąć zatrudnienia. Wskazała, że z uwagi na schorzenia przeciwwskazana jest dla niej praca fizyczna.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie. Podtrzymał podstawy skarżonej decyzji. Dodatkowo wskazał, że zgodnie z 61 ustawy o emeryturach i rentach z FUS prawo do renty, które ustało z powodu ustąpienia niezdolności do pracy, podlega przywróceniu, jeżeli w ciągu 18 miesięcy od ustania prawa do renty ubezpieczony ponownie stał się niezdolny do pracy.

Natomiast M. W. była uprawniona do renty z tytułu niezdolności do pracy do dnia 30.06.2019r.

Sąd Okręgowy w Suwałkach ustalił i zważył, co następuje:

Odwołanie należało uznać za uzasadnione.

Odwołująca się jest bowiem nadal częściowo, okresowo niezdolna do pracy. Tak mianowicie wynika z opinii biegłych sądowych lekarzy, którą Sąd uzyskał w toku niniejszego postępowania. Biegli lekarze sądowi z zakresu: neurologii – K. J., chorób wewnętrznych – dr n. med. Z. H. i psychiatrii – R. E., po wykonaniu badania odwołującej się oraz przeanalizowaniu zgromadzonej w sprawie dokumentacji medycznej rozpoznali u odwołującej się następujące schorzenia: stan po operacji kręgozmyku i dyskopatii na poziomie L5-S1 ze stabilizacją w dniu 21.07. 2016r., nawrotową dyskopatię L5-S1, centralną wypuklinę jądra miażdżystego na poziomie L3-L4. zaawansowaną chorobą zwyrodnieniową kręgosłupa lędźwiowo - krzyżowego, zaawansowaną chorobę zwyrodnieniową kręgosłupa szyjnego z wielopoziomową dyskopatią na poziomach C3-C4, C4-C5, C5-C6, C6-C7, zespół bólowy odcinka szyjnego i lędźwiowo- krzyżowego kręgosłupa, nadciśnienie tętnicze, dnę moczanową, zaburzenia lękowe i depresyjne mierne oraz otyłość. Zaopiniowali, iż rozpoznane schorzenia, ich przebieg i stopień zaawansowania powodują u odwołującej się dalszą częściową niezdolność do pracy od 01.07.2019r. do 30.06.2020r. Biegli nie stwierdzili u niej istotnej poprawy stanu zdrowia od ostatniego badania z dnia 21.12.2018r, w wyniku którego została uznana za częściowo niezdolną do pracy.

Biegli wskazali, iż odwołująca się (lat 56, wykształcenie zawodowe, ostatnia praca - opiekun osób starszych) odczuwa dolegliwości bólowe kręgosłupa szyjnego i lędźwiowo - krzyżowego, bóle barków, drętwienie i sztywność rąk, wypadanie przedmiotów z rąk oraz mrowienie nóg. W dniu 21.07.2016r. przebyła leczenie operacyjne dyskopatii i kręgozmyku na poziomie L5- S1- usunięcie dysku i stabilizację. Nadal leczy się farmakologicznie w Poradni Neurologicznej. W styczniu 2019r. była leczona w Oddziale Rehabilitacji Dziennej. Była również leczona sanatoryjnie w 2016r.,w 2018r. i w 2019r. Biegli stwierdzili u niej ograniczenie ruchomości kręgosłupa szyjnego i lędźwiowo- krzyżowego, dodatnie objawy korzeniowe z odcinka L-S obustronnie , zaburzenia czucia powierzchniowego na obu podudziach, brak odruchów skokowych. Badanie NMR kręgosłupa szyjnego z 2017r. wykazało u niej zaawansowane zmiany zwyrodnieniowe oraz wielopoziomową dyskopatię z prawie całkowitą redukcją przestrzeni płynowej kanału kręgowego. Natomiast badanie NMR kręgosłupa lędźwiowo- krzyżowego z 2018r. wskazało u niej zaawansowane zmiany zwyrodnieniowo- wytwórcze z szerokopodstawną przepukliną na poziomie L3-L4 i nawrotową wypukliną na poziomie L5-S1. Biegli uznali, że schorzenia kręgosłupa obecnie naruszają u odwołującej się w znacznym stopniu jej sprawność i uniemożliwiają pracę zgodnie z posiadanymi przez nią kwalifikacjami. Choroby te stanowią dla niej przeciwwskazanie do podjęcia ciężkiej pracy fizycznej, pracy w pozycji wymuszonej oraz dźwigania ciężarów. Rozpoznane schorzenia internistyczne oraz zaburzenia lękowe i depresyjne w obecnym stanie zaawansowania wymagają leczenia, ale nie mają istotnego znaczenia orzeczniczego.

Sąd tymczasem podzielił opinię biegłych sądowych, gdyż została sporządzona przez lekarzy o specjalności w leczeniu chorób, na które cierpi odwołująca się i jest jednoznaczna w swojej wymowie. Jak zaś wypowiedział się Sąd Najwyższy choćby w wyroku z dnia 14.03.2007r. III UK 130/06, w sprawie o świadczenie rentowe to ustalenia biegłych lekarzy sądowych dostarczają sądowi wiedzy specjalistycznej, koniecznej do dokonania oceny stanu zdrowia osoby ubiegającej się o świadczenia rentowe, w tym rodzaju występujących schorzeń, stopnia ich zaawansowania i nasilenia związanych z nimi dolegliwości.

Podobnie wypowiedział się również Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 12.01.2010r. I UK 204/09 i z 24.02.2010r. II UK 191/09. Sąd bowiem musi zawsze kierować się ustaleniami biegłych lekarzy sądowych, którzy posiadają w tym względzie specjalistyczną wiedzę.

Biegli wydający opinię w sprawie uwzględnili aktualny natomiast stan zdrowia odwołującej się i przekonywująco wywiedli, iż stopień naruszenia sprawności jej organizmu uzasadnia dalsze orzeczenie okresowej częściowej niezdolności do pracy. Opinia sporządzona przez biegłych o specjalności odpowiednich do rozpoznanych u odwołującej się schorzeń, nie zawiera braków i została sporządzona rzetelnie, ze znajomością rozpatrywanych kwestii. Należy nadmienić, że organ rentowy nie zgłosił zastrzeżeń do opinii biegłych lekarzy sądowych. Uczyniła to zaś odwołująca się przez wskazanie, że ważny będzie w jej sprawie rezonans magnetyczny, który wykonała 13.12.2019r., a opis uzyska dopiero w styczniu 2020r. Uznać jednak należało, że będzie on miał ewentualne znaczenie w kontekście dalszego leczenia po wskazanej przez biegłych lekarzy sądowych ustalonej przez nich końcowej daty częściowej niezdolności do pracy. Odwołująca się 07.01.2020r. otrzymała skierowanie do szpitala na oddział chirurgii urazowo – ortopedycznej, jak stwierdziła w celu operacji kręgu szyjnego. Jeżeli więc po tej operacji, o ile operacja nastąpi, stan zdrowia odwołującej się pogorszy się będzie mogła wystąpić z nowym wnioskiem o rentę z tytułu niezdolności do pracy.

Mając więc powyższe na uwadze Sąd Okręgowy na mocy art. 477 ¹⁴ §2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i przywrócił M. W. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy na okres od dnia 01.07.2019r. do dnia 30.06.2020r.

Mt/PW