Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Suwałkach

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 6 maja 2022 roku Sąd Rejonowy w Suwałkach w sprawie I. N. 227/21 ograniczył władzę rodzicielską uczestników postępowania D. i B. małż. Z. nad małoletnią Z. Z. (2) poprzez zobowiązanie ich do uczestniczenia w Warsztatach Szkoła dla (...), prowadzonych przez Fundację (...) w S., którą to zobowiązano do składania sprawozdań z wykonania zobowiązania raz na dwa miesiące (postanowienie- k 196).

Powyższe rozstrzygnięcie zapadło w oparciu o następujące ustalenia faktyczne i rozważania prawne:

W dniu 13 kwietnia 2021 roku do Sądu Rejonowego wpłynął wniosek o wgląd w sytuację małoletniej Z. Z. (2) albowiem z informacji przekazanych ze środowiska wynikało, że rodzice często pozostawiali ją samą w domu, a także zdarzało się, że opiekę nad małoletnią sprawowali będąc pod wpływem alkoholu.

W dniu 19 kwietnia 2021 roku dzielnicowa oraz pracownik socjalny odwiedzili uczestników postępowania w miejscu ich zamieszkania, podczas której to wizyty okazało się, że małoletnia Z. Z. (2) pozostawała sama w domu. W mieszkaniu panował bałagan, było pełno butelek po piwie. Dziecko nie miało odpowiednich warunków do nauki. W trakcie kolejnych wizyt pracownika socjalnego w domu uczestników postępowania małoletnia Z. Z. (2) przebywała pod opieką matki, dziecku zapewniono lepsze warunki do nauki, częściowo uporządkowano mieszkanie. W dalszym ciągu docierały jednak sygnały, że w godzinach popołudniowych i wieczornych do uczestników postępowania przyjeżdżają znajomi i jest spożywany alkohol.

Małoletnia Z. Z. (2) ma 12 lat, uczęszcza do klasy VI - ej Szkoły Podstawowej w W.. Początkowo osiągała przeciętne wyniki w nauce. W pierwszym półroczu roku szkolnego 2021/2022 uzyskała średnią ocen 4,08. Do szkoły podczas nauki stacjonarnej uczęszczała systematycznie. Z. Z. (2) jest dzieckiem grzecznym, nie sprawia problemów wychowawczych. Przestrzega zasad dobrego zachowania. Zarówno ubiór jak i higiena osobista nie budzą zastrzeżeń. Małoletnia angażuje się w życie klasy, bierze udział w uroczystościach szkolnych, konkursach plastycznych oraz akcjach charytatywnych. Wynikami i zachowaniem małoletniej interesuje się jej matka, która przychodziła na indywidualne spotkania z wychowawcą jak też reagowała na uwagi odnośnie nauki zdalnej, albowiem małoletnia w tym czasie nie łączyła się na zajęcia - opuściła 61 godzin, podając jako powód nieobecności problemy z internetem. Małoletnia została objęta pomocą psychologiczno- pedagogiczną. Raz w tygodniu spotykała się z psychologiem szkolnym oraz pedagogiem.

Uczestnik postępowania- ojciec małoletniej D. Z. ma 35 lat. Z zawodu mechanik i operator maszyn rolniczych oraz technik samochodowy. Wraz z żoną prowadzi gospodarstwo rolne o powierzchni około 11,86 ha. Ponadto podejmuje dodatkowo prace dorywcze na budowie przy których czasami pomaga mu uczestniczka postępowania.

Sąd Rejonowy w Suwałkach VII Wydział Karny prawomocnym wyrokiem z dnia 24 czerwca 2015 roku w sprawie sygn. akt VIIK 204/15 umorzył postępowanie wobec uczestnika postępowania D. Z. o czyn z art. 207 § 1 kk, z uwagi na fakt, że społeczna szkodliwość czynu była znikoma, a jak wynikało z oświadczenia obrońcy uczestnika postępowania rodzice dziecka doszli do porozumienia, a relacje pomiędzy nimi zaczęły układać się prawidłowo.

Uczestniczka postępowania- matka małoletniej B. Z. ma 29 lat. Z zawodu technik - rolnik. Wraz z mężem prowadzi gospodarstwo rolne oraz pomaga mężowi przy pracach dorywczych Pozostaje pod stałą opieką Poradni Neurologicznej w S. z uwagi na zdiagnozowaną chorobę SM.

Rodzina zajmuje dom składający się z dwóch samodzielnych pokoi na piętrze oraz z salonu z aneksem kuchennym i łazienki mieszczących się na parterze. Małoletnia Z. Z. (2) do swojej dyspozycji posiada oddzielny pokój. Na tym samym podwórku znajduje się dom, w którym mieszka matka i brat uczestniczki postępowania, chorujący na schizofrenię z którym relacje nie układają się prawidłowo.

Z wywiadów składanych przez kuratora sądowego w toku postępowania wynikało, że podczas nieobecności rodziców dzieckiem opiekuje się babcia mieszkająca po sąsiedzku. Warunki mieszkaniowe uległy poprawie, zaś uczestnicy postępowania starają się zaspakajać potrzeby córki. Dużo pracują, jednakże mimo to starają się częściej przebywać w domu. Relacje z bratem uczestniczki postępowania uległy poprawie, ale problem nasila się gdy nadużywa on alkoholu. Czasami uczestnicy postępowania wypiją okazjonalnie alkohol podczas imprez, uroczystości rodzinnych czy spotkań ze znajomymi. Uczestniczka postępowania w dniu 01 września 2021 roku wypiła dwa piwa, albowiem przyjechali goście z zaproszeniem na wesele. Z kolei na S. wypili oboje. Uczestnicy postępowania współpracowali z kuratorem. Z kolei z relacji wychowawcy małoletniej Z. Z. (2) wynikało, że matka dziecka dobrze wywiązuje się ze swoich obowiązków wobec dziecka, dba o córkę, interesuje się jej postępami w nauce, pozostaje w stałym kontakcie z wychowawcą.

W ramach prowadzonej procedury przez Gminną Komisją Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w W. w dniu 10 czerwca 2021 roku zostały sporządzone opinie celem ustalenia czy uczestnicy postępowania są osobami uzależnionymi od alkoholu , które nie potwierdziły ich uzależnienia od alkoholu. Biegły lekarz psychiatra i specjalista z zakresu uzależnień sporządzający opinie wskazali natomiast, że spożywanie alkoholu w obecności dziecka może mieć niekorzystny na nie wpływ co uzasadnia potrzebę nadzoru kuratora lub asystenta rodziny wskazali przy tym, że uczestnik postępowania spełnia kryteria picia szkodliwego, co może być początkiem rozwinięcia się zespołu uzależnienia.

W okresie od dnia 17 lipca 2016 roku do dnia 18 maja 2021 roku w miejscu zamieszkania uczestników postępowania ośmiokrotnie interweniowała policja z powodu nieporozumień rodzinnych z bratem uczestniczki postępowania, w dniu 17 lipca 2016 roku brat uczestniczki postępowania zgłosił, że dziecko zostało pozostawione pod opieką babci, z kolei w dniu 07 lipca 2020 roku twierdził, że uczestnicy postępowania spożywają alkohol, czego nie potwierdzono a brata uczestniczki postępowania ukarano mandatem karnym zaś w dniu 11 kwietnia 2021 roku uczestniczka postępowania przyznała, że wypiła trzy piwa.

Jak wynikało z pisma (...) w W. z dnia 7 kwietnia 2022 r. w okresie 10- ciu poprzedzających miesięcy nie były zgłaszane nieprawidłowości w wykonywaniu władzy rodzicielskiej przez uczestników postępowania.

Fakt ten potwierdzili nadto przesłuchani świadkowie: B. O., T. R., M. K., T. G. oraz K. K., którzy utrzymywali, że małoletnia Z. Z. (2) jest dzieckiem zadbanym. Nie zauważyli aby uczestnicy postępowania mieli problem z alkoholem. Wskazywali że dzieckiem zajmuje się babcia oraz na występujący konflikt pomiędzy uczestnikami postępowania a bratem uczestniczki postępowania.

Z opinii biegłych (...) wynikało, że uczestnicy postępowania dysponowali odpowiednimi kwalifikacjami do właściwego wypełniania obowiązków wynikających z władzy rodzicielskiej. Relacje ich z małoletnią były prawidłowe, zaś oni sami wykazywali orientację w zakresie potrzeb małoletniej, które starali się prawidłowo realizować. W ocenie biegłych trudności w funkcjonowaniu rodziny związane były z nadmiarem obowiązków wynikających z pracy w gospodarstwie rolnym oraz nałożeniem się problemów zdrowotnych uczestniczki postępowania. Obawy co do wydolności wychowawczej uczestników postępowania wzbudzały depozycje skonfliktowanego z uczestnikami postępowania brata matki małoletniej, który przedstawiał ich w złym świetle, podczas gdy okresowe monitorowanie przez kuratora sądowego nie potwierdziło rażących zaniedbań rodzicielskich wobec małoletniej, jak też problemu alkoholowego uczestników postępowania. Biegli wskazali jednakże, że uczestnicy postępowania wymagają poszerzenia swoich umiejętności rodzicielskich poprzez udział w warsztatach Szkoła dla (...).

Jeżeli chodzi o podstawę materialnoprawną wniosku to Sąd Rejonowy wskazał, iż zgodnie z treścią art. 109 § 1 i 2 kro , jeżeli dobro dziecka jest zagrożone , sąd opiekuńczy wyda odpowiednie zarządzenia. Może w szczególności zobowiązać rodziców do określonego postępowania lub skierować ich do placówek albo specjalisty zajmujących się terapią rodzinną, poradnictwem lub świadczących rodzinie inną stosowną pomoc z jednoczesnym wskazaniem sposobu kontroli wykonania wydanych zarządzeń.

Zdaniem Sądu Rejonowego, mając na uwadze dobro małoletniej Z. Z. (2), wbrew twierdzeniom uczestników postępowania, zasadna okazała się ingerencja w wykonywanie przez nich władzy rodzicielskiej nad małoletnią córką.

Za przyjęciem takiego stanowiska przemawiała wnikliwa analiza całości materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie, a w szczególności informacji z (...) w W., wywiadu środowiskowego z dnia 19 kwietnia 2021 roku sporządzonego przez kuratora zawodowego oraz zeznań przesłuchanych w sprawie świadków M. C. oraz L. Ł., które wskazywały na nieprawidłowości w wykonywaniu władzy rodzicielskiej przez uczestników postępowania.

Sąd Rejonowy dostrzegł ponadto, że w okresie sprawowanego nadzoru kuratora sądowego w ramach udzielonego zabezpieczenia sytuacja w rodzinie uległa poprawie. Małoletnia Z. Z. (2) podczas nieobecności rodziców pozostawała pod opieką babci J. O., do szkoły uczęszczała systematycznie i nie sprawiała żadnych problemów wychowawczych, a jej oceny uległy poprawie. Poprawiła się także czystość w utrzymaniu domu, a rodzicie starali się częściej przebywać z dzieckiem. Nie stwierdzono również aby uczestnicy postępowania nadużywali alkoholu. Wprawdzie przeprowadzone badanie nie potwierdziło u nich uzależnienia od alkoholu to biegli wskazali, że uczestnik postępowania spełnia kryteria picia szkodliwego .

Nie bez znaczenia w tym względzie pozostawała także treść opinii biegłych (...) w A., z której jednoznacznie wynika, że uczestnicy postępowania wymagają poszerzenia swoich umiejętności rodzicielskich poprzez udział w warsztatach Szkoła dla (...), co pozwoli im na pogłębienie świadomości rodzicielskiej, uświadomi im własne ograniczenia w ramach funkcjonowania rodziny.

Zdaniem Sądu Rejonowego, udział w warsztatach Szkoła dla (...) prowadzonych przez Fundację (...) w S. pozwoli uczestnikom postępowania na pełniejsze rozumienie potrzeb dziecka, pogłębienie ich świadomości rodzicielskiej a wreszcie uświadomi im własne ograniczenia w ramach funkcjonowania rodziny, co w konsekwencji pozwoli na prawidłowe wykonywanie władzy rodzicielskiej.

O kosztach postępowania Sąd Rejonowy rozstrzygnął w trybie art. 102 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c.

Apelację od powyższego postanowienia wnieśli uczestnicy postępowania B. i D. małż. Z. , zaskarżając je w części, a mianowicie w zakresie pkt I - co do orzeczenia o ograniczeniu władzy rodzicielskiej uczestników postępowania nad małoletnią Z. Z. (2), zaskarżonemu postanowieniu zarzucając:

1. naruszenie art. 233 k.p.c. poprzez ocenienie zebranego w sprawie materiału dowodowego w sposób sprzeczny z zasadami, dowolny, a nie swobodny i na podstawie wybiorczego, a nie wszechstronnego, rozważenia materiału dowodowego,

2. naruszenie art. 357 k.p.c. poprzez sporządzenie uzasadnienia wbrew regułom przewidzianym przez prawo.

Mając powyższe na względzie, apelujący wnieśli o:

1. uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania;

2. ewentualnie zmianę zaskarżonego postanowienia poprzez pozostawienie pełnej władzy rodzicielskiej B. i D. małż. Z. nad małoletnią córką uznaną Z.;

3. przeprowadzenie rozprawy i wysłuchanie uczestników postępowania;

4. zasądzenie na rzecz uczestników postępowania kosztów i opłat postępowania- kosztów zastępstwa prawnego, ewentualnie w przypadku utrzymania postanowienia w mocy o zwolnienie uczestników postępowania od ponoszenia opłat i kosztów związanych z postępowaniem.

Uzasadniając powyższe, zarzucili Sądowi Rejonowemu wybiórczą i jednostronną ocenę materiału dowodowego, a nadto błędne uznanie, że materiał zgromadzony w sprawie stanowi podstawę do ograniczenia władzy rodzicielskiej uczestników postępowania. W ocenie apelujących, Sąd Rejonowy w Suwałkach dokonał całkowicie dowolnej, a nie swobodnej oceny zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, czym przekroczył zasady wskazywane przez prawo. Nadto sporządzone uzasadnienie nie stanowi sprawozdania z logicznego toku rozumowania Sądu, co całkowicie uniemożliwia nie tylko podjęcie zasadnej polemiki z orzeczeniem Sądu, lecz również dokonanie kontroli instancyjnej. Ponadto Sad dokonał całkowicie dowolnej, a nie swobodnej oceny zgromadzonego materiału dowodowego. Sąd Rejonowy przy orzekaniu w przedmiotowej sprawie nie zachował bowiem granic i reguł wyrażonych w dyspozycji art. 233 k.p.c. W sprawie dopuszczony został dowód z opinii (...) w A., z której to wynika jednoznacznie, iż władza rodzicielska przez uczestników postępowania jest sprawowana należycie i nie należy jej w jakikolwiek osób ograniczyć. Małoletnia jest zadbana, nawet jeżeli pozostaje w domu sama, to pod stałym nadzorem babci. Jest czysta, ubrana odpowiednio do pogody i okoliczności. W domu ma zapewnione właściwe warunki do nauki i odpoczynku. Ma wsparcie w rodzicach, zwłaszcza w matce, z którą ma większą więź emocjonalną. Dobro małoletniej nie jest w żaden sposób zagrożone. Nie istnieje więc podstawa do ingerencji w wykonywanie władzy rodzicielskiej, tym samym w ocenie apelujących, Sąd Rejonowy nie wykazał na czym miałoby polegać zagrożenie dla dobra małoletniej Z. Z. (2).

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zdaniem Sądu Okręgowego, Sąd I instancji przeprowadził postępowanie dowodowe w zakresie wystarczającym dla poczynienia ustaleń faktycznych mających wpływ na zastosowane przepisy prawa materialnego. Zgromadzone w niniejszej sprawie dowody poddał wnikliwej ocenie, odpowiadającej wymogom stawianym na gruncie art. 233 § 1 k.p.c., a następnie na ich podstawie poczynił prawidłowe ustalenia faktyczne w sprawie.

W tym stanie rzeczy Sąd Odwoławczy podzielił przeprowadzoną przez Sąd Rejonowy ocenę zgromadzonych w sprawie dowodów, akceptując poczynione w oparciu o tą ocenę ustalenia faktyczne, i uznaje je za własne, bez ich ponownego przytaczania ( zob. uzasadnienie wyroku Sądu Najwyższego z dnia 8 lutego 2007 r., I CSK 410/06, LEX nr 439229). Sąd Okręgowy podziela także ocenę prawną Sądu pierwszej instancji, że w sprawie co do zasady zaszły okoliczności uzasadniające ograniczenie władzy rodzicielskiej uczestników postępowania B. i D. małż. Z. nad małoletnią Z. Z. (2) poprzez zobowiązanie ich do uczestniczenia w Warsztatach Szkoła dla (...), prowadzonych przez Fundację (...) w S., którą to zobowiązano do składania sprawozdań z wykonania zobowiązania raz na dwa miesiące. W konsekwencji, wbrew stanowisku skarżących, Sąd pierwszej instancji nie dopuścił się zarzucanych mu naruszeń prawa procesowego.

Niezasadny jest także zarzut apelujących co do sporządzenia uzasadnienia wbrew regułom przewidzianym przez prawo. Po pierwsze należy stwierdzić, że naruszenie zasad sporządzania uzasadnienia wyroku nie może mieć wpływu na wynik sprawy, bowiem uzasadnienie sporządzane jest już po wydaniu wyroku a zatem po zakończeniu procesu decyzyjnego, który zawiódł sąd do określonych wniosków. Zarzut dotyczący niewłaściwego sporządzenia uzasadnienia może odnieść skutek tylko wówczas, gdy treść uzasadnienia całkowicie uniemożliwia sądowi drugiej instancji dokonanie oceny toku wywodu, który doprowadził do wydania orzeczenia. Są to sytuacje wyjątkowe, a w niniejszej sprawie z pewnością sytuacja taka nie ma miejsca. Uzasadnienie zawiera wszystkie wymagane przepisami elementy, zaś tok rozumowania jest zrozumiały i nie ma żadnych trudności z jego odtworzeniem. Tym samym zarzut w tymże zakresie uznać należy za niezasadny.

Przechodząc do oceny prawnej okoliczności sprawy niniejszej, zdaniem Sądu Okręgowego, uznać należało, że Sąd Rejonowy wydając przedmiotowe orzeczenie w zakresie ograniczenia władzy rodzicielskiej, powołał trafne przepisy prawa materialnego i właściwie je zastosował.

Treść art. 109 k.r.o. normuje instytucję ograniczenia władzy rodzicielskiej z powodu niewłaściwego jej wykonywania. Jedynym przy tym kryterium jego zastosowania jest zagrożenie dobra dziecka. Dobro dziecka jest wartością nadrzędną. Ustawodawca stawia je więc ponad interesem rodziców. Dlatego też na Sąd został nałożony obowiązek podejmowania działań o charakterze profilaktycznym i prewencyjnym już w momencie pojawienia się zagrożenia dobra dziecka, a nie tylko wtedy, gdy zostanie ono naruszone. Nie można natomiast uzależniać tej ingerencji od tego, czy zagrożenie dobra dziecka zostało spowodowane niewłaściwym postępowaniem rodziców czy też ich nieudolnością, czy wreszcie mylnym wyobrażeniem o tym, czego wymaga dobro dziecka, a także od tego, czy odnośne postępowanie rodziców jest zawinione ( post. SN z 7.6.1967 r., III CR 84/67, OSN 1968, Nr 2, poz. 21). Ingerencja Sądu nie jest zależna od tego, czy zagrożenie dobra dziecka zostało spowodowane zawinionym działaniem rodziców i nie ma represyjnego charakteru. Celem ograniczenia władzy rodzicielskiej jest nie tylko ochrona dziecka, lecz także niesienie pomocy rodzicom dla właściwego wykonywania tej władzy ( zob. orz. SN z 28.4.2000 r., II CKN 452/00, Legalis; orz. SN z 13.9.2000 r., II CKN 1141/00, Legalis). Wobec wielkiej różnorodności środków ograniczenia władzy rodzicielskiej szczególnego znaczenia nabiera wybór środka najbardziej odpowiedniego. W każdym przeto wypadku ingerencji na podstawie art. 109 k.r.o., Sąd musi baczyć, aby wybrać środek najbardziej skuteczny oraz aby bez potrzeby nie uciekać się do środka zbyt drastycznego (orz. SW w Katowicach z 22.3.1956 r., III CR 224/55, NP 1956, Nr 11–12, s. 196). Zarządzenia dopuszczalne na podstawie art. 109 k.r.o. nie mają charakteru penalnego, jak to bowiem podano w uzasadnieniu projektu KRO, ograniczenie władzy rodzicielskiej „nie jest środkiem represji w stosunku do niedbałych rodziców, lecz środkiem ochrony zagrożonego dobra dziecka” ( Projekt Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, Warszawa 1962, s. 49). Celem więc ograniczenia jest ochrona dziecka, ale w znacznej części wypadków także niesienie pomocy rodzicom, którzy nie mogą sami poradzić sobie z trudnościami wychowawczymi.

Przenosząc zaś powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy w świetle zebranych dowodów i poczynionych na ich podstawie ustaleń (w tym uzupełniających ustaleń poczynionych w postępowaniu odwoławczym) – zdaniem Sądu Okręgowego – nie ulega wątpliwości, że zastosowane przez Sąd Rejonowy ograniczenie władzy rodzicielskiej B. i D. małż. Z. nad małoletnią Z. Z. (2) poprzez zobowiązanie rodziców małoletniej do uczestnictwa w warsztatach dla rodziców, jest środkiem odpowiednim, który pozwali na pogłębienie relacji pomiędzy rodzicami a małoletnią oraz służy niewątpliwie jej dobru.

W ocenie Sądu Okręgowego, zasadniczym dowodem w tej sprawie jest opinia sporządzona przez sądowych specjalistów z zakresu psychologii i pedagogiki w A., oparta nie tylko na analizie akt sądowych, ale przede wszystkim na obserwacji interakcji osób badanych i wywiadzie z nimi, przy zastosowaniu odpowiednich w danym przypadku metod badawczych. Biegłe w swojej opinii bez wątpienia wskazały, iż relacje małoletniej Z. z rodzicami są prawidłowe, przy czym uczestnicy postępowania wykazują orientację w zakresie potrzeb małoletniej, które to starają się realizować. Uczestnicy postępowania dysponują odpowiednimi kwalifikacjami do właściwego wypełniania obowiązków wynikających z władzy rodzicielskiej. Obserwowane trudności w funkcjonowaniu rodziny wynikały natomiast z nadmiaru pracy w gospodarstwie rolnym oraz problemów zdrowotnych uczestniczki postępowania. Obawy co do wydolności wychowawczej uczestników postępowania wzbudzały depozycje skonfliktowanego z uczestnikami postępowania brata matki małoletniej, który przedstawiał ich w złym świetle, podczas gdy okresowe monitorowanie przez kuratora sądowego nie potwierdziło rażących zaniedbań rodzicielskich wobec małoletniej, jak też problemu alkoholowego uczestników postępowania. Biegli wskazali jednakże, że uczestnicy postępowania wymagają poszerzenia swoich umiejętności rodzicielskich poprzez udział w warsztatach Szkoła dla (...). Pozwoli to na pogłębienie świadomości rodzicielskiej, uwrażliwi na własne ograniczenia w ramach funkcjonowania rodziny. Wnioski opinii, oparte na fachowej wiedzy biegłych powinny być zatem – zdaniem Sądu odwoławczego – odzwierciedlone w treści orzeczenia sądowego. Sąd II instancji nie widział potrzeby, aby te wniosku modyfikować, a tym bardziej, aby uznać je za niewłaściwe.

Niewątpliwie bezwzględną zasadą jest, że w każdej sprawie dotyczącej małoletnich, Sąd winien kierować się przede wszystkim ich dobrem. Przy czym dobro to nie przejawia się wyłącznie w subiektywnym potencjalnym odczuciu rodzica lub dziecka, a musi być ono brane pod rozwagę poprzez pryzmat wszelkich okoliczności związanych z funkcjonowaniem w rodzinie i społeczeństwie.

Podzielić zatem należy za Sądem Rejonowym, że udział w Warsztatach Szkoła dla (...) prowadzonych przez Fundację (...) w S. pozwoli niewątpliwie rodzicom małoletniej na pełniejsze zrozumienie potrzeb córki, pogłębienie ich świadomości rodzicielskiej, zrozumienie własnych ograniczeń w ramach funkcjonowania rodziny, a w konsekwencji pozwoli na prawidłowe wykonywanie władzy rodzicielskiej.

Biorąc wyżej wymienione okoliczności pod uwagę Sąd Okręgowy akceptując w pełni ustalenia Sądu Rejonowego uznał apelację za nieuzasadnioną i jako taką oddalił na podstawie art. 385 k.p.c.

sędzia del. Beata Sieczkowska