Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

II K 78/20 - uzasadnienie Sąd Okręgowy w Suwałkach z 2021-04-12

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

IIK 78/20

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

0.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1

R. M. (1)

uznany za winnego tego, że:

I.  w dniu 17 czerwca 2020r. około godz. 19:40 w A. w parku miejskim przy (...) Z. A., działając w zamiarze bezpośrednim pozbawienia życia W. B., zadał mu kilka ciosów nożem w szyję i klatkę piersiową, powodując obrażenia ciała w postaci trzech ran kłutych w okolicy lewej części szyjnej przy tętnicy, z których jedna penetrowała od przodu do karku, w bezpośrednim sąsiedztwie dużych naczyń i spowodowała uszkodzenie II kręgu szyjnego oraz czterech ran kłutych przedniej lewej części klatki piersiowej w okolicy serca, a nadto poprzez uderzanie odwrotną (od strony rękojeści) stroną noża spowodował złamanie kości nosa i zatoki szczękowej lewej dolnej ściany oczodołu, które to obrażenia spowodowały naruszenie czynności narządu ciała pokrzywdzonego na czas przekraczający 7 dni, lecz zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na udzielenie pomocy lekarskiej W. B.

tj. popełnienia czynu z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 148 § 1 kk

w zb. z art. 157 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

II.  w okresie od bliżej nieustalonego czasu do dnia 18 czerwca 2020r. w A. wbrew przepisom ustawy posiadał zbryloną substancję o łącznej masie 0,475 g netto, zawierającą substancje psychotropowe o nieustalonej masie netto w postaci (...) (N-etyloheksedron) i N-etylopentylon oraz nowe substancje psychotropowe o nieustalonej masie w postaci alfa – (...) (alfa-pirolidynoizoheksanofenon) i 4 - (...) (4– fluoromethylphenidat)

tj. popełnienia czynu z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca

2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Czyn przypisany oskarżonemu w pkt I wyroku

1.Częściowo wyjaśnienia oskarżonego R. M. (1) w zakresie w jakim przyznał się do tego, że kilkakrotnie uderzył pokrzywdzonego nożem, po czym oddalił się w kierunku sklepu (...) w A., gdzie został zatrzymany przez interweniujących policjantów.

k.134-135, 153, 294v, 453,458v

2.Zeznania pokrzywdzonego W. B., który wskazał, iż po spożyciu alkoholu spał na ławce w parku kiedy to podszedł do niego nieznany mu wcześniej oskarżony, który zaczął uderzać go bez powodu nożem, szarpiąc go, nie doszło wcześniej do jakiejkolwiek kłótni, czy też prowokacji.

k.104v-105, 166v,453v-454

3.Zeznania J. Ł. (1) co do przebiegu zdarzenia i wszelkich działań związanych z ustaleniem miejsca przebywania pokrzywdzonego po zdarzeniu.

k. 15v-17, 116,456v-459

4.Protokół okazania oskarżonego, wraz z materiałem poglądowym – rozpoznanie przez J. Ł. (1).

k.115-117

5.Zeznania P. D. – policjanta, na okoliczność zatrzymania oskarżonego i ujawnienia przy nim noża w tylnej kieszeni spodni ( nóż rozkładany, koloru czarnego).

k.198v-199,455-455v,

6.Zeznania D. K. – policjanta, na okoliczność zatrzymania oskarżonego i ujawnienia przy nim noża w tylnej kieszeni spodni (na nożu brunatne plamy).

k.201v-202, 455v-456

7.Zeznania J. P. (1) na okoliczność spożywania z pokrzywdzonym alkoholu, pozostawienia W. B. na ławce w parku, braku konfliktu z jakimikolwiek osobami, wreszcie udzielania mu pomocy po zranieniach w mieszkaniu świadka, wypowiedzi pokrzywdzonego co do okoliczności zdarzenia.

k.32v-33,66v-67, 489v-490v,

8.Z. M. K. – na okoliczność ,,wcześniejszego”” sprzed zdarzenia z W. B. zachowania oskarżonego, który podszedł do świadka i jego kolegów, zdenerwowany, bez powodu wyciągnął nóż i wymachiwał nim (nóż ciemny rozkładany – taki też wygląd miał nóż zatrzymany u niego po zranieniu pokrzywdzonego) co skutkowało wezwaniem patrolu policji.

k.68v-69

9.Zeznania S. S. - policjant

k.74v-75

10.Zeznania K. K. - policjant

k.83v

11.Opinie biegłego lekarza medycyny sądowej wraz z opinią uzupełniającą ustną – na okoliczność obrażeń, ich rodzaju i mechaniki powstania.

k.102,193,491-491v

12.Protokół przeszukania osoby R. M. (1) (ujawniono nóż).

k.11-13

13.Protokół badania trzeźwości R. M. (stwierdzono stan nietrzeźwości 0,75 mg/l), sprawozdanie z badań chemicznych.

k.14-14v,164

14. Protokół oględzin miejsca zdarzenia wraz z materiałem poglądowym – ujawnienie plamy krwi (J. Ł. mówił o tym, iż po uderzeniach pokrzywdzony osunął się na ziemię przed ławką co odpowiada położeniu plam krwi).

k.19-23v

15. Protokół oględzin osoby R. M. z materiałem poglądowym (wygląd zgadza się z opisem przedstawionym przez J. Ł. (1) oraz M. K.).

k.37-41v

16. Protokoły oględzin osoby W.B. i jego rzeczy - materiał poglądowy.

k.110-114,121-129,140-144v,151

17. Dokumentacja medyczna W.B..

Koperta k.168

18. Opinia sądowo-psychiatryczna.

k.210-220

19. Opinia z zakresu badań chemicznych na obecność środków odurzających i psychotropowych we krwi R. M. (1) – wynik negatywny.

k.248-249

20. Opinia z zakresu genetyki sądowej (odzież i obuwie R. M. (1) oraz zabezpieczony nóż) – ekstremalnie (wg terminologii biegłych) mocne dowody na pochodzenie materiału genetycznego W.B. znajdującego się na przedmiotach należących do oskarżonego m.in.: bluzie zapinanej, spodenkach koloru zielonego, jak też na wyskrobinach spod paznokci oskarżonego.

Dodatkowo na zabezpieczonym od oskarżonego nożu ujawniono DNA o profilu zgodnym z profilem R. M. (1) (dowód ekstremalnie mocny).

k.301-312

Czyn przypisany oskarżonemu w pkt II wyroku

1. Wyjaśnienia oskarżonego R. M. (1) przyznającego się do winy.

k.294v, 453,

2.Protokół przeszukania mieszkania zajmowanego przez oskarżonego – ujawnienie substancji psychotropowych.

k.94-96

3.Opinia z zakresu badań chemicznych – środki psychotropowe.

k.314-318v

0.1. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Czyn przypisany oskarżonemu w pkt I wyroku

Wyjaśnienia oskarżonego w zakresie w jakim kwestionował zamiar zabójstwa, w jakim zbudował wersję obejmującą konflikt, wzajemne szamotanie się czy wręcz napad na niego przez pokrzywdzonego (k.457v) i podjęcie w związku z tym działań obronnych, które ostatecznie skończyły się zranieniem W.B..

k.134-135, 153, 294v, 453,458v

2.  OCena DOWOdów

0.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Czyn przypisany oskarżonemu w pkt I wyroku

1. Częściowo wyjaśnienia oskarżonego przyznającego się do kilkukrotnego uderzenia pokrzywdzonego nożem

Wyjaśnienia co do sprawstwa w postaci uderzania pokrzywdzonego nożem zgodne są z twierdzeniami pokrzywdzonego W. B. oraz innego bezpośredniego świadka zdarzenia J. Ł. (1), oskarżony nie kwestionował tych depozycji co do ,,technicznego” uderzania niebezpiecznym przedmiotem, miejsca oraz czasu popełnienia przestępstwa – kwestionując tylko i wyłącznie kwestie wolicjonalne, które miały nie obejmować zamiaru zabójstwa.

R. M. (1) został zatrzymany w zasadzie niemal bezpośrednio po popełnieniu przestępstwa, jego ubiór odpowiadał temu opisanemu przez J. Ł. (1), w kieszeni oskarżonego policjanci ujawnili nóż.

2.Zeznania pokrzywdzonego W. B.

Zeznania konsekwentne, wskazujące na okoliczności zdarzenia bez elementów konfabulacyjnych, które obejmowałyby depozycje dotyczące faktów, których zapamiętanie przez pokrzywdzonego, z uwagi na jego stan nietrzeźwości, byłyby wątpliwe – świadek był w stanie jedynie stwierdzić, iż był uderzany nożem przez nieznanego mu sprawcę, który zaatakował go bez jakiegokolwiek powodu, jego twierdzenia potwierdzone zostały bezpośrednio przez J. Ł. (1) obserwującego zdarzenie, jak też pośrednio poprzez czynności stricte faktyczne ( wynik okazania i rozpoznanie sprawcy przez J. Ł., opinię biegłego lekarza co do charakteru obrażeń i mechaniki ich powstania, zeznania interweniujących/ zatrzymujących oskarżonego policjantów).

3. Zeznania J. Ł. (1)

J. Ł. (1) jest osobą obcą dla pokrzywdzonego oraz oskarżonego, przebywał na wczasach w A. i był przypadkowym świadkiem zdarzenia, które zaskoczyło go – obserwacji dokonywał z odległości maksymalnie kilkunastu metrów, w żaden sposób nie była ona zakłócana, szczególnie cenne jest to, iż posiada przeszkolenie ratownicze co pozwalało mu na doprecyzowanie chociażby miejsc w które uderzany był pokrzywdzony, depozycje konkretne, obserwacje dotyczące ubioru sprawcy (np. zielone charakterystyczne spodnie k.115) potwierdzone poprzez następcze okazania sprawcy, czy zatrzymanie dokonane przez policjantów, świadek wyraźnie zaznaczał, iż nie było żadnej kłótni, przepychanki, ,,nie widziałem wcześniej aby ci mężczyźni ze sobą rozmawiali bądź szarpali się ze sobą”(k17), oskarżony bez powodu podszedł do pokrzywdzonego siedzącego na ławce, podniósł go chwytając lewą ręką za ubranie i uderzał kilkakrotnie czarnym nożem i to tych po ciosach pokrzywdzony osunął się na ziemię a oskarżony nie interesując się jego losem odszedł, brak jakichkolwiek powodów do kwestionowania twierdzeń, oskarżony zresztą przyznawał, że uderzał pokrzywdzonego nożem.

Świadek wskazał także, iż pokrzywdzony nie bronił się, jedynie skulił się, ostatecznie przybierając postawę embrionalną – powyższe podważa wersję oskarżonego obejmującą konflikt, szamotaninę czy wzajemne używanie siły - brak podstaw do kwestionowania zeznań, które są konsekwentne i jasne.

4.Protokół okazania oskarżonego

Czynność techniczna dokonana dzień po zdarzeniu, brak powodów do kwestionowania jej prawidłowości, oskarżony rozpoznany na 90 % przez J. Ł., ubiór ,,katana, zielone spodnie” opisany dzień wcześniej w trakcie przesłuchania przez J. Ł..

5.Zeznania P. D. -policjant

Zeznania policjanta przeprowadzającego interwencję niezwłocznie po zgłoszeniu zdarzenia, dokonującego zatrzymania oskarżonego w trakcie którego zabezpieczono nóż (bezpośrednio od oskarżonego), Sąd nie miał podstaw do tego by je negować, dotyczyły czynności służbowych niekwestionowanych przez strony.

6.Zeznania D. K. – policjanta

Zeznania policjanta przeprowadzającego interwencję niezwłocznie po zgłoszeniu zdarzenia, dokonującego zatrzymania oskarżonego w trakcie którego zabezpieczono nóż (bezpośrednio od oskarżonego), Sąd nie miał podstaw do tego by je negować, dotyczyły czynności służbowych niekwestionowanych przez strony.

7.Zeznania J. P. (1)

Zeznania co do zasady nie kwestionowane przez strony, przedstawiające ,,rozkład dnia” świadka i pokrzywdzonego, którzy spędzali go spożywając alkohol, w tym na ławce w parku, świadek pozostawił pokrzywdzonego na ławce wracając do swego mieszkania (J. Ł. widział na ławce wyłącznie pokrzywdzonego co potwierdza tę wersję) – brak podstaw do negowania depozycji o samodzielnym przyjściu poranionego pokrzywdzonego do mieszkania świadka, udzielonej mu pomocy w umyciu, przyjściu na miejsce policjantów, świadek na rozprawie stwierdził, iż pokrzywdzony mówił mu o tym, ze został uderzany nożem- o powyższym nie wspominał na etapie postępowania przygotowawczego, nie oznacza to jednak, iż należy negować te stwierdzenia skoro widział rany pokrzywdzonego pomagając się mu umyć przed przyjściem funkcjonariuszy policji.

8.Z. M. K.

Brak podstaw do kwestionowania, potwierdzone następczym działaniem wezwanego patrolu policji, który wylegitymował oskarżonego i ukarał go mandatem. Świadek opisał ,,napastnika” jako mężczyznę w zielonych spodniach, wskazał go, zresztą policjanci wylegitymowali go – okazał się nim R. M. (1).

9.Zeznania S. S. - policjant

Sąd nie miał podstaw do tego by je negować, dotyczyły czynności służbowych niekwestionowanych przez strony – policjanci nie ujawnili noża u oskarżonego.

10.Zeznania K. K. - policjant

Sąd nie miał podstaw do tego by je negować, dotyczyły czynności służbowych niekwestionowanych przez strony – policjanci nie ujawnili noża u oskarżonego.

11. Opinie biegłego lekarza medycyny sądowej wraz z opinią uzupełniającą ustną

Biegły z zakresu medycyny sądowej z dużym stażem zawodowym, od lat opiniuje jako biegły sądowy, opinia o charakterze typowym oceniająca zarówno charakter obrażeń (nie kwestionowano), jak też sposób ich powstania, w tym także ewentualne użycie narzędzia, biegły zaznaczył, iż najgroźniejszą raną była rana szyi, była ona głęboka, biegła od przodu do kręgosłupa, uszkodzono wyrostek kostny, kość była uszkodzona - to uszkodzenie i głębokość rany wskazuje na użycie przez sprawcę dużej siły, brak udzielenia pomocy lekarskiej i to w zasadzie bezzwłocznej, skutkowałby śmiercią pokrzywdzonego.

Rana biegła w okolicy około naczyniowej, wielkich naczyń krwionośnych, naczyń szyi, tętnicy i żyły szyjnej – zmiana kanału rany dosłownie o milimetry oznaczałaby, że nie udałoby się już pokrzywdzonemu pomóc.

Sąd nie miał podstaw do kwestionowania twierdzeń biegłego dysponującego ogromnym doświadczeniem kierunkowym zawodowym i w zakresie opiniodawczym, sama zaś opinia w szczególności jej przedmiot nie ma charakteru nadmiernie skomplikowanego

12.Protokół przeszukania osoby R. M. (1)

Brak podstaw do negowania dokumenty urzędowe.

13.Protokół badania trzeźwości R. M. sprawozdanie z badań chemicznych

Brak podstaw do negowania dokumenty urzędowe, sprawozdanie obejmujące typowe badania.

14. Protokół oględzin miejsca zdarzenia wraz z materiałem poglądowym

Brak podstaw do negowania, dokumenty urzędowe.

15. protokół oględzin osoby R. M.

Brak podstaw do negowania, dokumenty urzędowe.

16. Protokoły oględzin osoby W.B. oraz jego rzeczy

Brak podstaw do negowania, dokumenty urzędowe.

17. dokumentacja medyczna

Stwierdzenie obrażeń jakich doznał pokrzywdzony stanu jego zdrowia – brak podstaw do negowania, dokumenty urzędowe.

18. Opinia sądowo-psychiatryczna.

Sąd nie miał podstaw do kwestionowania twierdzeń biegłych co do braku zaistnienia wobec oskarżonego warunków określonych w art. 31 § 1 i 2 kk, biegli ze szpitala specjalistycznego, dysponujący doświadczeniem kierunkowym zawodowym i w zakresie opiniodawczym, sama zaś opinia, w szczególności jej przedmiot, nie ma charakteru nadmiernie skomplikowanego czy specyficznego.

19. Opinia z zakresu badań chemicznych

Brak podstaw do kwestionowania, opinia stricte techniczna.

20. Opinia z zakresu genetyki sądowej

Brak podstaw do kwestionowania, opinia stricte techniczna, sporządzona przez specjalistyczne laboratorium w oparciu o prawidłowo zebrany materiał porównawczy.

Czyn przypisany oskarżonemu w pkt II wyroku

1. Wyjaśnienia oskarżonego

Substancje psychotropowe ujawniono w trakcie przeszukania pomieszczeń zajmowanych przez oskarżonego, w swych wyjaśnieniach w zasadzie potwierdził ten obiektywny fakt, trudno byłoby uznać, ze należały one do jego matki.

2. Protokół przeszukania mieszkania

Brak podstaw do kwestionowania, czynność stricte techniczna, oskarżony nie zgłaszał uwag co do prawidłowości jej przeprowadzenia.

3.Opinia z zakresu badań chemicznych

Brak podstaw do kwestionowania, opinia stricte techniczna, sporządzona przez specjalistyczne laboratorium w oparciu o prawidłowo zebrany materiał porównawczy – określono dokładną ilość zabezpieczonej substancji

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

1.

Wyjaśnienia oskarżonego w zakresie w jakim kwestionował zamiar zabójstwa

Oskarżony stworzył ostatecznie wersję, która miała przekonywać, iż działał w obronie koniecznej – nóż i uderzenie pokrzywdzonego miały przeciwdziałać jego agresji, przy czym ten stan faktyczny uległ rozbudowaniu – ostatecznie na rozprawie oskarżony stwierdził, iż agresja pokrzywdzonego była na tyle duża, że on nawet upadł i ,,miał odrapany łokieć” – ciosy zadawał cofając się. Sąd nie dał mu wiary – oskarżony zachowywał się agresywnie już wcześniej, wyciągnął nóż i machał nim w parku przed grupą innych osób (był zresztą w związku z tym legitymowany i ukarany mandatem) – był nietrzeźwy i podszedł do śpiącego na ławce mężczyzny. Całe zdarzenie widział bezpośredni świadek J. Ł. dokładnie je opisał, nie było mowy o jakiejkolwiek agresji ze strony pokrzywdzonego, został on podniesiony z ławki za ubrania przez oskarżonego, który uderzał go nożem, jedyne na co zdobył się pokrzywdzony to ostatecznie ,,zwinięcie” się do pozycji embrionalnej i opadnięcie na chodnik przed ławką. Nie wyprowadzał żadnych ciosów, nie zagrażał oskarżonemu – jest zresztą starszym 63 letnim mężczyzną (w chwili zdarzenia) i od rana spożywał alkohol (jego kolega J. P. mówił o 10! piwach), po czym ułożył się do snu na ławce - trudno uznać, iż zagrażał młodemu 30-letniemu mężczyźnie (w chwili zdarzenia). Sąd nie dał wiary niekonsekwentnej, rozbudowywanej w czasie procesu wersji oskarżonego – przeczy jej także mechanika zadawanych ciosów, prawą ręka od góry (lewą trzymał pokrzywdzonego), czy nieskorzystanie przez oskarżonego przy ewentualnym przyjęciu wersji ,,agresji” ze strony pokrzywdzonego, z możliwości ucieczki czy raczej szybkiego odejścia. Zamiast tego miał zareagować na tę ,,agresywność” z nadzwyczajnym brutalizmem i bezwzględnością uderzając nożem we wrażliwe części ciała pokrzywdzonego – symptomatyczne jest to, iż akcentowana agresja pokrzywdzonego skutkowała ,,otarciem łokcia oskarżonego”, w sytuacji gdy ciosy oskarżonego jedynie absolutnym przypadkiem nie doprowadziły do śmierci W.B..

Wersja oskarżonego jest infantylna i nieprawdziwa.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

art. 13 § 1 kk w zw. z art. 148 § 1 kk

w zb. z art. 157 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

W zakresie czynu z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 148 § 1 kk w zb. z art. 157 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

Sąd uznał, iż działaniu oskarżonego towarzyszył zamiar bezpośredni spowodowania skutku w postaci śmierci pokrzywdzonego. Oskarżony uderzał i bił pokrzywdzonego nożem powodując ostatecznie uszkodzenia ciała w postaci trzech ran kłutych w okolicy lewej części szyjnej przy tętnicy, z których jedna penetrowała od przodu do karku, w bezpośrednim sąsiedztwie dużych naczyń i spowodowała uszkodzenie II kręgu szyjnego oraz czterech ran kłutych przedniej lewej części klatki piersiowej w okolicy serca, a nadto poprzez uderzanie odwrotną (od strony rękojeści) stroną noża spowodował złamanie kości nosa i zatoki szczękowej lewej dolnej ściany oczodołu.

Tak więc ciosów ponawianych było więcej niż siedem (tyle było ran kłutych ale dodać należy też uszkodzenia nosa i zatoki szczękowej) – uderzenia były ponawiane. Najgroźniejszą raną była rana szyi, głęboka, biegła od przodu do kręgosłupa, uszkodzono wyrostek kostny, kość była uszkodzona - to uszkodzenie i głębokość rany wskazuje na użycie przez sprawcę dużej siły, brak udzielenia pomocy lekarskiej i to w zasadzie bezzwłocznej, skutkowałby śmiercią pokrzywdzonego. Rana biegła w okolicy około naczyniowej, wielkich naczyń krwionośnych, naczyń szyi, tętnicy i żyły szyjnej – zmiana kanału rany dosłownie o milimetry (wg. stanowiska biegłego wyrażonego na rozprawie) oznaczałaby, że nie udałoby się już pokrzywdzonemu pomóc.

To, że ostatecznie pokrzywdzony przeżył jest po prostu zbiegiem okoliczności i to zarówno jeśli chodzi o umiejscowienie ran, jak też z uwagi na sprawne działanie organów (policji) z istotnym udziałem świadka J. Ł..

Oskarżony mimo tego, że znajdował się pod wpływem alkoholu, musiał się w opisanej sytuacji liczyć ze skutkiem w postaci śmierci pokrzywdzonego, chciał tego skutku – brak motywu w żaden sposób go nie ekskulpuje, czy też nie powoduje, że należałoby uznać, iż mamy do czynienia z zamiarem ewentualnym. Wyprowadzanie co najmniej 7 ciosów nożem w szyję i klatkę piersiową człowieka i to zadawanych z dużą siłą (uszkodzenie kości!) jednoznacznie świadczy o tym, że R. M. (1) chciał zabić przypadkową osobę.

Sąd podziela stanowisko Sądu Najwyższego wyrażone w postanowieniu z dnia 28 kwietnia 2017r. w sprawie sygn. akt V KK 423/16, iż ograniczenie sprawności psychofizycznej to obniżenie reakcji na określone bodźce, nie oznacza to jednak, że osoba, u której ono występuje, ma zniesioną lub ograniczoną zdolność rozumienia tego, co czyni lub nie może kierować swoim zachowaniem. Spożyty wcześniej alkohol mógł mieć wpływ - jako swoistego rodzaju wyzwalacz - na podjęcie nagłego zamiaru zabójstwa, skutek nie został osiągnięty w zasadzie przez przypadek. Nie oznacza to jednak, by stan ten obligował do przyjęcia, że stopień winy skazanego jest przez to mniejszy. Działanie pod wpływem alkoholu uważane jest za okoliczność obciążającą sprawcę.

Brak skutku w postaci śmierci oskarżonego oznacza, iż mamy do czynienia z formą stadialną przestępstwa zabójstwa, przy jednoczesnym uzupełnieniu kwalifikacji prawnej o art. 157 § 1 kk jako stanowiący wyraz ostatecznych uszkodzeń ciała jakich doznał pokrzywdzony.

Sąd dokonał zmiany jedynie z zakresie opisu czynu zabronionego, określając sposób powstania obrażeń kości nosa i zatoki szczękowej lewej dolnej ściany oczodołu

W zakresie czynu art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii.

Oskarżony, przyznający się w tym zakresie do winy, posiadał środki psychotropowe w ilościach wskazanych w opinii z zakresu badań chemicznych.

3.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Nie dotyczy.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.4.  Warunkowe umorzenie postępowania

Nie dotyczy.

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.5.  Umorzenie postępowania

Nie dotyczy.

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.6.  Uniewinnienie

Nie dotyczy.

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia

z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się

do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

- poprzednia karalność w tym za czyny popełnione z użyciem przemocy (okoliczność obciążająca),

- przyznanie się jedynie częściowe do popełnienia zarzucanego czynu, wyjaśnienia wskazujące na próbę ekskulpacji związane z obciążaniem pokrzywdzonego zachowaniami, które w rzeczywistości nie miały miejsca, co świadczy o barku zrozumienia karygodności swego zachowania,

- epatowanie przemocą, kontynuowanie jej, ponawianie uderzeń tak by spowodować jak najbardziej dolegliwe skutki z ostatecznym w postaci śmierci, co ważne oskarżony działał bez jakiegokolwiek powodu, bez motywu, zaatakował przypadkową osobę, dobierając ją zresztą w taki sposób by posiadać nad nią wyraźną przewagę fizyczną,

- postać zamiaru w działaniu oskarżonego, sposób i okoliczności popełnienia czynu, zachowanie przed i po popełnieniu przestępstwa przekonują o wysokim stopniu społecznej szkodliwości jego zachowania oraz winy, braku wyrzutów sumienia czy jakiejkolwiek postaci żalu, który ogranicza się wyłącznie do obawy przed surową odpowiedzialnością karną (podkreślić należy, iż pokrzywdzony w zasadzie przeżył przez przypadek, czy też zbieg szczęśliwych zbiegów okoliczności),

- jedyną okolicznością łagodzącą jest, w ocenie Sądu, tylko to, iż sprawcy nie udało się doprowadzić do skutku w postaci śmierci pokrzywdzonego,

- Sąd uznał, iż kara 12 lat pozbawienia wolności stanowi wystarczającą reakcję karną wobec oskarżonego, osoby jeszcze stosunkowo młodej, która można jeszcze wychować i zresocjalizować w szczególności jeśli zostanie objęty programami mającymi na celu zwalczanie uzależnień, łagodniejsza kara mając na uwadze poprzednią karalność, czy sposób życia oskarżonego, brak skruchy, nie osiągnie zamierzonego celu i sprzeczna będzie ze społecznym poczuciem sprawiedliwości, narazi także pokrzywdzonego na powtórną wiktymizację,

- poprzednia karalność (okoliczność obciążająca),

-ograniczona ilość środka wskazująca na to, iż przeznaczony był on do użytku własnego, (okoliczność łagodząca),

- przyznanie się do winy w tym zakresie (okoliczność łagodząca),

Kara łączna – Sąd orzekając w tym zakresie miał na uwadze treść art. 86 § 1 kk w brzmieniu sprzed nowelizacji tj, sprzed 24.06.2020r. wykorzystując w tym wypadku regułę określoną w art. 4 § 1 kk, co umożliwiło wymierzenie kary łącznej od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy (czyny popełnione przez oskarżonego odpowiednio 17.06.2020r. i 18.06.2020r.), Sąd łączył karę długoterminową tj. 12 lat pozbawienia wolności z karą krótkoterminową 6 miesięcy pozbawienia wolności, uznając, iż zastosowanie zasady pełnej absorbcji nie będzie kłóciło się z celem jaki ma być osiągnięty a więc resocjalizacyjnym. Podwyższanie tej kary chociażby o miesiąc (wg brzmienia znowelizowanej treści art. 86 § 1 kk) nie jest koniecznym w przypadku długoletniego pozbawienia wolności, nie zmieni nic w procesie wychowawczym.

Argumentacja co do wymiaru kary tak jak w pkt. I (Sąd odstąpi od jej ponawiania).

V.

II.

Na podstawie art. 70 ust. 2 ustawy z dnia 29.07.2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii w związku ze skazaniem oskarżonego za czyn wskazany w pkt II wyroku orzeczono wobec oskarżonego przepadek dowodów rzeczowych opisanych w pkt 6 ,,raportu o rzeczach” PR DS. 675.2020 - k. 355 akt sprawy – orzeczenie obligatoryjne.

IX.

I.

- obowiązek zadośćuczynienia za doznaną krzywdę poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego W. B. kwoty 20.000 zł (dwadzieścia tysięcy złotych 00/100)

pokrzywdzony nie wykazał, by poniósł jakiekolwiek koszty związane m.in. z rehabilitacją, wydatkami na leczenie itd. nie posiadając jakichkolwiek rachunków itd. Sąd mógł oceniać jedynie kwestię krzywdy jakiej doznał pokrzywdzony, bez wątpienia ból jakiego doznał, poważne uszkodzenia ciała, rany, mogły wywoływać poważny dyskomfort psychiczny i fizyczny, który zresztą nadal może trwać, urazy tego typu (psychiczne) często kumulują się przez lata i zapewne pokrzywdzony będzie na nie narażony – stąd też kwota 20 tys. zł stanowi w ocenie Sądu, rozsądny kompromis na obecnym etapie między oczekiwaniami pokrzywdzonego w tym zakresie, a ewentualną zmianą stanu jego zdrowia i życia do jakich może dochodzić.

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia

z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

IV.

I i II

Na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności zaliczono oskarżonemu R. M. (1) okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 17.06.2020r. godz. 19:55 do dnia 08.02.2021r. godz. 19:55, od dnia 13.02.2021r. godz. 19:55 do dnia 23.03.2021r. przyjmując, iż jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równoważny jest jednemu dniowi kary łącznej pozbawienia wolności.

VI,VII,VIII rozstrzygnięcia co do dowodów rzeczowych

Na podstawie art. 230 § 2 kpk zwrócono oskarżonemu R. M. (1) dowody rzeczowe opisane szczegółowo w pkt 1-4, 7-13 „raportu o rzeczach” PR DS. 675.2020 - k. 355-356 akt sprawy oraz w pkt 1-3 wykazu dowodów rzeczowych i śladów kryminalistycznych nr II/154/20/P – k. 359, w pkt 5-7 wykazu dowodów rzeczowych i śladów kryminalistycznych nr III/155/20/P – k. 360, w pkt 9 wykazu dowodów rzeczowych i śladów kryminalistycznych nr IV/156/20/P – k. 361.

Na podstawie art. 230 § 2 kpk zwrócono W. B. dowody rzeczowe opisane szczegółowo w pkt 14-17 „raportu o rzeczach” PR Ds. 675.2020 oraz w wykazie dowodów rzeczowych i śladów kryminalistycznych nr V/158/20/P – k. 357 i 362.

Na podstawie § 103 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2019r. Regulamin urzędowania sądów powszechnych (Dz. U. z 2019r., poz. 1141) pozostawiono w aktach sprawy dowód rzeczowy opisany w pkt 5 ,,raportu o rzeczach” PR DS. 675.2020 - k. 355 akt sprawy oraz ślady kryminalistyczne opisane szczegółowo w wykazach dowodów i śladów kryminalistycznych – k. 341-342 akt sprawy.

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,

a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

IV.

Oskarżony był reprezentowany w postępowaniu przygotowawczym i sądowym przez adwokata wyznaczonego z urzędu dlatego Sąd na mocy § 17 ust. 1 pkt 2 i 5 oraz § 20 w zw. z § 4 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 03.10.2016r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (tj. Dz. U. z 2019r poz. 18) zasądził od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. E. N. kwotę 1 254,60 zł (słownie: tysiąc dwieście pięćdziesiąt cztery złotych 60/00) złotych brutto - tytułem wynagrodzenia za obronę z urzędu oskarżonego w postępowaniu przygotowawczym i sądowym oraz kwotę 287,50 zł (dwieście osiemdziesiąt siedem złotych 50/100) złotych tytułem zwrotu kosztów dojazdu na rozprawę.

XI.

Zwolniono oskarżonego od opłaty oraz pozostałych kosztów sądowych w sprawie – nie posiada majątku, ewentualna egzekucja co do środków majątkowych okazałaby się nieskuteczna.

6.  1Podpis

Sędzia Piotr Szydłowski Sędzia Marcin Walczuk

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Agnieszka Zatorska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Suwałkach
Data wytworzenia informacji: